Mays Zuid-Frankrijk diary

Dit weekend stond al weken in de agenda. In kapitalen. Zeg rosé van AIX, Saint-Tropez, Club 55, een Wajer-boot en je hebt me. Ging ik ook nog eens met mijn lieve Daan en mijn favoriete pr-vriendinnen Melanie en Linda van Maison PR. Daarom wordt het woord persreis structureel vervangen door ‘vakantie’.

Het feest begon al op het domein van AIX, dat een kleine twintig jaar geleden werd gekocht door de Nederlander Eric Kurver. Wijn was zijn hobby (joejoe, Eric, vrienden?) en wat is er leuker dan van je hobby je beroep maken? Een en ander leidde tot een imperium van honderd hectare en de allerlekkerste rosé met de knapste jas (oftewel het etiket) die gedronken wordt op de mooiere plekken van de wereld.

Eric liet me de pallets zien waar de verse wijn op wordt vervoerd en hij bekijkt de etiketten. Het water loopt ‘m nog net niet in zijn mond, maar hij voelt het plezier dat straks zal ontstaan als de AIX gedronken gaat worden. ‘Deze gaat naar Saint-Barths, deze naar de Malediven, deze naar Miami.’

Hond Kenzo, die bij de overdracht ook van eigenaar wisselde, volgt Eric op de voet. Zijn grijze snor is niet verder dan een meter van de gympen van Erik verwijderd. We lunchen op de patio, zien Max de Oostenrijkse GP winnen (na een zenuwslopend uur, ineens vallen er hagelstenen uit de lucht zo groot als de ijsklontjes die we een uur daarvoor nog op ons hoofd legden om af te koelen.

’s Avonds eten we bij Pigonnet en ik lach zo ouderwets hard daar dat ik me op de middelbare school waan. Het AIX-effect, dat kan niet anders.