Onze namen als we La Casa de Papel team members zouden zijn
Loop ik dan, in m’n rode overall. Bloedheet met dat masker, man. Danielle onderhandelt met de politie, Annick is als een gek het geld aan het tellen en Lotte staat lachend bankbiljetten te drukken. Adeline is chef gijzelaar, May is druk met El Professor aan het bellen en Annabelle krijgt een kleine zenuwinzinking op het toilet. Lil zet Bella Ciao nog even wat harder en dan is het besef daar: we zijn straks miljonair.
Oh si, señoras. Ik zie het ineens voor me. Amayzine goes Banco de España. Fully gas gaan. Tja, je bent een beelddenker of je bent het niet. Maar voor het zover is, collega’s, moeten we het nog even over een paar dingen hebben. Geloofwaardige namen. In tijden van Spaanse crisis niet geheel onbelangrijk. Ik ben zo vrij geweest. Komen ze.
Paris
Spreek uit als: Parííís
Hoefde ik niet lang over na te denken. Dit wordt May. Sowieso.
Venecia
Spreek uit als: Beneçia
Het klinkt gewoon badass. Jep, dit word ik. Ik voel deze wel.
Londres
Spreek uit als: tja, hetzelfde eigenlijk: Londrrrès
Typisch gevalletje Lil.
Estambul
Spreek uit als: Estamboel
Als de wereld in de hens staat, is het onze Annick in de vorm van de Turkse stad die ons komt redden.
Bruselas
Spreek uit als: Broesèllahs
Annabelle. Geen idee waarom. Bekte lekker.
Atenas
Spreek uit als: Athhhhenas, met die lekkere slappe tongval.
Adeline. (Aad, kom op. Je weet dat je eigenlijk San Petersburgo, spreek uit als: San-Petersboehrgo was, maar ik zou toch nooit aan iemand vertellen dat jij dat geen coole naam vond en zelf met Athene kwam. Nooit.)
Nápoles
Spreek uit als: Naa-poo-les
Lotte. Twijfelde bij jou nog wel over ‘Amsterdam’, maar dat klonk in het Spaans dan weer niet zo leuk.
Los Angeles
Spreek uit als: Los Angèlles
Daan. LOF LOF LOF je La Casa-naam. En totaal passend bij je natuurlijke voorliefde voor de U to the SA.
Dus, wat zeggen jullie, girls, binnenkort generale bij mij thuis? Eerst een geldbusje en dan over naar het zwaardere geschut?
I’m in.
Drop the mic.
Bella ciao.
