Rare dingen die ik doe maar hÉ, ik kan het uitleggen
Kleine tics. Ritueeltjes. Dingen die je doet als je alleen bent en die je nooit aan iemand vertelt. Die dingen dus. Heb jij, heb ik, hebben we allemaal. Denk er maar eens over na.
– Mijn vriend – en ik sinds hem ook – krijgt een gigantische error als de radio in de auto of de volumeknop op 13 staat. Het is 12 of 14 en daarmee uit.
– Wespen redden uit het zwembad terwijl ik het eigenlijk gigantisch enge kutbeesten vind maar zien hoe een dier verzuipt kan ik dan weer zó niet over mijn hart verkrijgen. En dus maak ik op vakantie altijd stiekem een landingsbaan waar ze één voor één kunnen opdrogen.
– Over dierenleed gesproken: misschien heb ik ook wel eens een vlinder begraven. Inclusief geïmproviseerde minigrafsteen in de tuin.
– Miniliedjes zingen die je nietszeggende acties begeleiden (‘Ik bak nu een paaaaa-neeeee-koeeek in mijn ooooon-deeeerr-broeeek’).
– Bedenken hoe mijn begrafenis eruit zou zien. En welke songs van Beyoncé er gedraaid moeten worden. En of het oké is dat de dresscode dan geel is of dat mensen me dan zouden haten.
– Ineens een zogenaamd zwoele blik oefenen in de spiegel in de wetenschap dat deze blik nooit lukt op een het moment suprême als iemand dan een foto van me maakt. WAAROMEIGENLIJKNIETDAMNIT.
– Dit doe ik ook: liggend op de bank naar het plafond staren en me afvragen hoe de wereld eruit zou zien als de wereld op z’n kop zou zijn. En we op het plafond zouden lopen. En de vloer dan het plafond zou zijn.
– Nepgesprekken voeren met mijn ‘vader’ als ik ’s avonds langs een onguur type loop. Guilty.
– Tandenborstels wel of niet nat maken voor het poetsen. Is ook zo’n dingetje. En dan voor of nadat je de tandpasta erop hebt gedaan? Toch niet ‘droog’, hè? Bestaan die mensen????
– Met een keukenweegschaal mijn portie havermout precies afmeten.
– Dwangmatig moeten lopen op het moment dat ik een telefoontje krijg.
– Op openbare wc’s vaak automatisch de meest linker of rechter pakken, als het even kan. In ieder geval nooit de middelste.
– Shit downloaden en op het ‘ik ga akkoord met de condities’ klikken maar geen idee hebben wat die condities zijn.
– En kranen met een ‘lange slurf’ – iets met een trauma en kind zijn – vind ik eng dus die mogen me nooit recht aankijken.
– Nog een aantal keer extra op de ‘C’ drukken op de rekenmachine op je telefoon. Zo is de vorige berekening écht weg.
– Oké, misschien heb ik ook wel eens, toen er een popcornvelletje (thaaworstttt) tussen mijn tanden zat op straat, dat niet weg kreeg en er na een half uur totaal gék van werd, geflost met een hoofdhaar van mezelf. HAHA.