Dit wordt een gevaarlijk statement waar ik waarschijnlijk mee om de oren geslagen word, maar ik ga het toch zeggen: ik geloof dat ik het lekkerste broodje van Rotterdam gegeten heb. Ik was weer eens in m’n oude stadje en er moest geluncht worden. Omdat ik er al even uit ben (voor zover je uit een stad kan zijn) appte ik mijn raadgever in Rotterdam. Ik kreeg een A4’tje aan lunchpotentieel, precies zoals ik het graag zie. Maar ergens rond de ‘Italiaanse broodjes’ en ‘de allerlekkerste’ en ‘let op er staat wel een rij’ raakte ik in de ban. Guliano aan de Meent was waar ik moest zijn. Snel checkte ik de openingstijden; om 12:00 uur stipt waren we welkom. Ik maakte een vlotte berekening en schatte de kans op een tafeltje rond vijf over twaalf nog wel aanwezig. En jawel, het lukte. De rij ontstond inderdaad terwijl ik mijn goddelijke broodje Bistecca at, net na de balletjes met een truffelmayonaise. Én onder het genot van een klein glaasje wit, het was tenslotte maandag. Ik zeg het niet snel, maar ga in die rij staan op de Meent of aan de Zalmstraat, je weet niet wat je proeft.

Beeld: instagram Guiliano