Vraag van de dag: wat is in hemelsnaam ASMR?

Op Instagram, op YouTube, in elke uithoek van mijn online bestaan kom ik de vier letters tegen. Eerst negeerde ik het nog een beetje, tot het me een eerste keer aan het googelen kreeg en een tweede keer. Want: wat is in hemelsnaam ASMR?

Ik leg het je even uit. Het is dat moment waarop je heel daapsig scheel zou willen kijken omdat iets zó ont-zet-tend lekker is. Ik heb het nu niet over iets vunzigs trouwens, maar gewoon over dagelijkse dingen. Het kan het borstelen van je haar zijn of iemand die zachtjes over je rug kriebelt, maar mensen krijgen het ook van het spinnen van een kat, het geluid van regendruppels (op het raam dan wel, hè) of alleen maar door het luisteren naar fluisteren.

ASMR staat voor Autonomous Sensory Meridian Response. Misschien ken je het wel, maar wist je niet dat het zo heette. Het is die tinteling die ergens halverwege je achterhoofd begint en via je nek richting rug gaat. Ik noemde het tot voor kort gewoon een lekkere rilling, maar daar is het niet mee te verwarren, nee, want het is dus ASMR. En nu neemt ASMR het web over, hele YouTube-series worden gewijd aan ASMR, om dat gevoel maar zo veel mogelijk op te wekken. Wat ik snap trouwens, want onderzoek wijst uit dat je er nogal zen van raakt; het werkt als je stress hebt en je slaapt er zelfs beter van. Wetenschappers denken zelfs dat het werkt bij pijn. Interessant, interessant.

Niet iedereen is gevoelig voor ASMR, het heeft alles te maken met je neurotransmitters. De ene bovenkamer heeft het wel in zich, de andere is er niet toe in staat. Het schijnt te maken te hebben met je defaultnetwerk, dat actief wordt als je in ruststand staat. Maar hoe het ook werkt, ik kan dus eindelijk uitleggen dat ik door mijn ASMR zo graag bij de kapper kom. Maar je betrapt me dan weer niet op het luisteren naar een fluisterfilmpje op YouTube, wat awkward, gekrulde tenen met maximale buiging. Google maar even.