Wat elke moeder wil dat blijft

Een van de triljoen dingen die veranderen als je in het echt vadertje en moedertje gaat spelen is dat je de gezelligheid vooral naar je eigen keukentafel verplaatst. Ontmoette je vroeger je vrienden in kroegjes en het restaurant du moment, nu nodig je iedereen aan je keukentafel. Zoveel goede oppassen ken je nog niet en als je nog steeds drie dagen per week in de lampen had willen hangen, had je beter een goudvis kunnen nemen. Je hebt een kind en daar ben je verliefd op dus je blijft in de buurt.

Ik bleek nogal een moederkloek, dus je kon mij uittekenen aan de keukentafel met een slapend kind op schoot. Er viel nog wel eens een drup kaasfondue op het hoofdje van mijn kindeke teer en er viel ook wel eens wat Chardonnay over het roze dekentje dat haar beentjes bedekte, maar ze was er altijd bij, bij het epicentrum van onze etentjes thuis.

Al heel snel kwam er een wippertje dat ik op tafel zette en toen rechtop zitten lukte, betekende dat een keiharde enter om de Tripp Trapp-stoel van Stokke de kamer in te loodsen. Ik heb iets met Tripp Trapp-stoelen. Ze staan voor gezelligheid in een huis waar kinderen leven en naadloos passen, maar waar niet op sokken wordt gelopen en de telefoons niet op stil hoeven als ‘de kleine’ slaapt. Ik zag Tripp Trapp-stoelen altijd bij leuke mensen. Leuke mensen met keukentafels waar aan geleefd werd. Waar een stapel tijdschriften verkering kreeg met het laatste kookboek van Sergio Herman, waar autosleutels lonkten naar drie ongeopende enveloppen. Zo’n tafel.

Wat ook geestig is aan die Stokke Tripp Trapp-stoelen is dat ze een aanzuigende werking op volwassenen hebben. Als-ie vrij is, pik ik ‘m in ieder geval meteen in. Omdat ik dan lekker hoog zit en actief bovendien. En misschien ook omdat ik er zo voor zorg dat die stoel nooit uit het interieur verdwijnt. Want al kunnen kinderen al lang op een ‘normale’ stoel zitten, die Tripp Trapp wil ik het liefst aan de vloer vast schroeven. Al is het maar om elke dag herinnerd te worden aan de tijd van toen die veel en veel te snel voorbij is gegaan.

Ook Jennifer van Blog by Jenn is fan van de Tripp Trapp-stoelen. Kijk maar even.

In samenwerking met Stokke