Wie jarig is wordt getrakteerd, toch?

Eigenlijk zou ik een onderzoek willen naar de soort die zegt dat ze niets met hun eigen verjaardag hebben. Ik snap ze niet. Met een beetje geluk begin je een verjaardag ’s nachts aan de wijn, je slaapt de dag zelf wat uit en krijgt ontbijt en cadeaus (!). Dit kan optioneel wel of niet op een bed en verder eet en drink je de dag door met iedereen die je lief is. Ik bedoel: feest. En als ik iets graag vier, dan zijn het feestjes, vooral als ik het lijdend voorwerp ben. Het moge duidelijk zijn: ik vind jarig zijn leuk.

Dit jaar ben ik jarig in het buitenland, wat het vieren met iedereen die je lief is net wat ingewikkelder maakt en dus stellen we dat onderdeel even uit. Het eten en drinken heb ik gecoverd, maak je daar vooral geen zorgen om, dus is het cadeau eigenlijk nog het enige wat resteert. Nu gaat mijn vriend mee en heb ik meer dan één keer ‘Danish’ en daarna ook ‘Design’ gefluisterd. Ik mag dus hopen dat-ie snapte waar dit toe moest leiden. Juist, tot de Akilia Mini Swing. Een horloge met een beetje van je lievelingsoma (de klok) en een beetje van jezelf (de band die twee keer om je pols gaat).

Een horloge alleen is maar zo alleen en met de Akilia van edelstaal ga je aan de laagjes. Die in het zilver past dus bij mijn nieuwe schelpjesaanwinst van Malta en weer naast die met het bedeltje van toen ik tien jaar werd. Maar als ik ineens besluit het helemaal anders te willen, dan kan dat óók door de quick release waarmee je in een nanoseconde de horlogeband wisselt. Ach, en mocht-ie de hint nou helemaal gemist hebben, dan maken we er gewoon van: wie jarig is trakteert. Zichzelf, in dit geval. Ook weer opgelost.

In samenwerking met Danish Design