1 week zonder wijn

Sobertober: als je me dit drie maanden geleden had gezegd, dan had ik mijn wijn uitgeproest. Ik begon al te snuiven bij kans op een droge januari, dus niemand durfde me te bewegen tot een maand wijnvrij. Maar ik doe inmiddels een werkweek en een weekend zonder en eerlijk? Ik merk van alles.

Mijn drinkgedrag is trouwens niet zorgelijk, maar door de quarantaine en het thuiswerken vanaf maart nam de consumptie op doordeweekse dagen wel toe. Het was de overgang van het werken overdag naar de avond vrij. Dat wilde ik graag doorbreken, vandaar mijn dubieuze deelname aan wat sobertober blijkt te heten.

Wat geen alcohol doet? Ik win het sowieso van iedereen op het gebied van slaap. Ik slaap diep, droomloos en word sinds drie dagen voor de wekker wakker. Wat in het weekend heel onpraktisch is, omdat ik dan geen wekkers zet. Kleinigheidje blijf je houden. Maar met dat ik dieper slaap lijkt het ook wel alsof ik me fitter voel, net wat scherper door de dag heen kom én ik zat zaterdagavond om half twaalf op de bank zonder één keer in slaap te dommelen. Wat een wonder is.

Het leek me lastig hoor, want ik had vrijdag vrienden te eten. Het slag vrienden dat niet in een volle, vette chardonnay of twee spuugt. Maar ik haalde wat alcoholvrijs in huis en het verging me best wel makkelijk. Bij het eerste glas vond ik het even stom, maar ik kon het mezelf niet verkopen dat dit niet zou lukken. Als ik iets doe, dan niet half. Toen de vrienden om half twaalf vertrokken, slingerde ik de vaatwasser nog even aan en kregen we de keuken en ontplofte eettafel zelfs samen aan kant, wat met wijn op altijd pas de volgende ochtend aan bod komt. Opvallend.

Het voelt een beetje als toen ik stopte met roken. De momenten waarop ik had verwacht zin te hebben in een sigaret waren niet de momenten waarop ik zin had in een sigaret. Zo ook met wijn. Zaterdag kwam het met bakken uit de lucht, maar toch gingen we wandelen met de schoonouders. Paraplu mee, jas aan en kijken hoe waterdicht je schoenen zijn. Na ongeveer een half uur voelde ik vanaf mijn knieën tot mijn tenen steeds minder door de kou en toen dacht ik het ineens: een goed glas rode wijn zou zo best lekker zijn. Terwijl ik vooraf nooit had gedacht dat dit zo’n moment was.

Het huis opruimen, een muurtje schilderen, mijn cursus Grieks, wandelen in de regen op zondagmorgen; dingen waar ik me normaal voor moet motiveren gaan me makkelijker af. Zou dat echt allemaal komen door die wijnvrije week? Want dan sluit ik een verlenging van sobertober niet uit.