10 onnodig achterlijke weetjes over huilen

Eerlijk: het zijn gekke dingen eigenlijk, die zoute druppels die uit je ogen lekken. Of het nou van verdriet is, blijdschap, ontroering of omdat je die klote ui staat te snijden, tranen zijn er in alle vormen en maten. Tijd voor wat weird facts.

1. Raar maar waar: als je huilt van blijdschap komt de eerste traan uit je rechteroog. Huil je van verdriet, dan kom de eerste traan uit je linkeroog.

2. Weuw. Als een astronaut in de ruimte huilt, blijven de tranen aan zijn gezicht plakken.

3. Waar die oogdruppels uit bestaan zal je misschien wel verbazen. Chemisch gezien is traanvocht bijna hetzelfde als speeksel. Het bestaat beide hoofdzakelijk uit hormonen, eiwitten, water en zout.

4. Oh, en mocht je het je afvragen: de term ‘krokodillentranen’ is afkomstig van het geluid van kindergehuil dat krokodillen produceren bij het lokken van een prooi. Aha.

5. Vrouwen huilen gemiddeld 20 tot 50 keer per jaar en mannen ‘maar’ 5 tot 20 keer.

6. Wat best wel bizar is, want als je dat doorberekent huilen vrouwen gemiddeld 16 (!) maanden van hun leven. Schijnt door het hormoon prolactine te komen. Bij mannen werkt het hormoon testosteron de huilbuien juist weer tegen, vandaar dat zij minder huilen.

7. Maar waarom huilen we vaak als we alleen zijn? Well, tranen werken zelftroostend, net als dat een zachte massage of een douche het gevoel van tranen die over je wangen biggelen je lichaam aan zouden zetten tot de productie van endorfines. Jawel, een pijnstillend hormoon. Met andere woorden: tranen zijn ‘zelfknuffels’. Aah. Ik krijg er bijna zin in.

8. Best schattig, want in de eerste weken willen baby’s non-stop janken, maar hebben ze gewoonweg nog geen traanvocht. Dat wordt pas geproduceerd ergens tussen de 3 à 12 weken op aarde en pas dán mogen ze officieel meedoen aan ‘it’s my party and I cry if I want to’.

9. Onderzoek toont aan dat kijkers die huilen bij een emotionele film een dip ervaren in hun gevoelens, maar zich achteraf beter voelen dan voor ze aan de film begonnen.

10. Zelf ook huilen als je een dierbaar iemand zit sniffen? Dat komt door spiegelneuronen in onze hersenen, die dezelfde soort actie ‘nabootsen’. Zien we iemand huilen, dan voelen we zijn pijn. Wat zijn we toch eigenlijk lief, hè?