5 absurde gevolgen van een telefoonverslaving

De afhankelijkheid van mijn telefoon wisselt per week. Het ene weekend scroll en swipe en app ik me van het ontbijt via de lunch naar de avond. Het andere ligt-ie minimaal een dag onaangeraakt op het kastje naast de wc (ik ben gewoon maar even eerlijk over waar ik ‘m vaak vergeet). Het geinige is wel dat ik mezelf irritanter vind met kastje dan zonder, dus waarom doe je het dan, vraag je jezelf af. Omdat we toch een beetje verslaafd zijn.

Als je nu heel hard roept dat jij het niet bent, dan ben ik blij voor je, want zo’n telefoonverslaving heeft best wel bizarre gevolgen. Naast de whatsappvinger en dat je letterlijk minder goed in de verte gaat zien door het turen op je scherm, zijn er nog wat verontrustende effecten.

1. Nomofobie
Letterlijk bang en angstig worden omdat je geen telefoon bij je hebt. Ja jongens, it’s a scary world out there, zonder verbinding.

2. Blurring
De grens tussen je privéleven en werk vervaagt, omdat je overal toegang tot alles hebt. Wat dus niet (ik herhaal: niet) goed is voor je gezondheid.

3. Infobesitas
Je kunt geen onderscheid meer maken tussen nieuws dat wel relevant en niet belangrijk is. Aiii.

4. Switchtasken
Waren we altijd content met onze multitaskvaardigheden, van switchtasken word je minder gelukkig. Het betekent simpelweg dat je alle focus en ook productiviteit verliest door het voortdurend wisselen.

5. Phubbing
Oeh, deze is funest voor zo ongeveer al je relaties. Meer aandacht hebben voor je telefoon dan voor je gesprekspartner.

Bron: Timemanagement