Alles wat je wilt weten over de première van Suriname

Tja. There’s no such thing as bad publicity. Natuurlijk moesten we erbij zijn. Ik bedoel: we hebben het hier over de beruchtste film van het jaar. Ja, die ene film waarbij de pleuris uitbrak omdat een van de hoofdrolspeelster (Imanuelle Grives) werd opgepakt met een halve apotheek aan eh, verdovende lekkernijen op Tommorowland. De actrice verklaarde tegenover de politie dat ze zich wilde voorbereiden op haar nieuwe rol in Suriname, maar dat excuus bleek weinig soelaas te bieden.

Verrassing van de avond was wél dat de actrice na haar grootse mediastilte aanwezig was in Tuschinski om voor aanvang haar zegje te doen op het podium. Tja, wie geschoren wordt, moet stilzitten. ‘Sorry. Sorry producenten. Sorry crew, cast, fans: sorry. Sorry dat ik mijn professionaliteit en voorbeeldfunctie niet heb gerespecteerd. Cast: dankjewel voor het snelle schakelen. En een special shoutout to Fajah Lourens: dánk voor het overnemen van mijn rol.’ Oké, had Ima niet hoeven doen, dit. Ga er maar eens aan staan in een zaal vol bekend publiek en pers.

Je hebt ook stalen ballen wil je dan nog een grapje durven maken. Als een fotograaf op het podium een foto van haar wilt nemen zegt Imanuelle: ‘Oh, wacht. Je moet foto’s maken,’ waarna de actrice steeds een kwartslag draait en doet alsof er mugshots gemaakt worden. ‘Dat heb ik geleerd op m’n verplichte vakantie,’ waarna de zaal in lachen uitbarst. Touché.

Wat je doet als een van de hoofdrolspeelsters ineens wordt opgepakt? Dan ga je als de sodemieter op zoek naar een gepaste vervanger. Gelukkig was daar Fajah Lourens die last minute kon worden ingevlogen. Dat ze nu een bijrol heeft in Suriname, over een presidentskandidaat die nog met één been in de brute onderwereld staat, is een kwestie van toeval. Zakenpartner en bevriende producent Rodney Leysner had haar hulp dringend nodig. En ik moet zeggen: dat deed mevrouw Killerbodymotivation helemaal niet slecht. Sterker nog: Fajah stal wat mij betreft de show. Van fitnessgoeroe tot ‘misdaadbitch’ in twee weken tijd. En ik kan rustig zeggen dat er het hardst werd gelachen bij haar scènes. En dat we nu allemaal een beetje bang zijn voor Josylvio, die in zijn acteerdebuut een gestoorde psychopaat speelt en meteen in de eerste tien minuten de toon zet met een ‘gezellig’ potje poolen.

Over naar de film zelf. Zonder al te veel spoilers te droppen kan ik er kort over zijn als ik zeg dat er in Game of Thrones minder mensen worden neergemaaid. Hallelujah. En ik naïef denken dat we naar de première van een soort comedy gingen. Wel moet ik zeggen dat er – gezien het krappe budget – knap last minute is geschakeld. Het hele kopje corruptie had wat mij betreft íets minder plat worden neergezet, maar als je bedenkt dat bijna driekwart van de cast niet eens professioneel acteert van beroep (radiodj, modeontwerpster, rapper, noem het maar op), dan kun je daar moeilijk wat van zeggen.

Of Suriname een Gouden Kalf in de wacht sleept vraag ik me af, maar hebben we het hier over een vermakelijke avond in de rode stoel? Absoluut. Popcorn ready? Suriname draait vanaf nu in de bios.