Als je één docu gaat kijken, laat het die van Jessica Villerius zijn

1,3 miljoen mensen keken gisteravond de docu Levenslucht op NPO1. Als jij één van die 1,3 miljoen mensen was, dan is dit bericht niet voor jou. Heb je niet gekeken? Ga dat dan alsjeblieft doen.

Het coronavirus is een abstract iets. Je hoort dat de wat oudere mensen gevaar lopen, dat het virus mild is voor jongeren, dat je soms niet eens merkt dat je het hebt. Maar net kwam dan toch het bericht dat de eerste patiënt tussen de vijfendertig en negendertig jaar is overleden. En gisteren de baby van zes maanden in Amerika en laten we ook de zestienjarige Julie uit Frankrijk niet vergeten. Naast het feit dat jonge mensen ook niet onaantastbaar zijn, brengen ze het virus over en dat is ook waar iedereen in de zorg zo bezorgd om is. Want wat als iemand toch langs opa en oma gaat, wat als iemand geen afstand houdt bij het boodschappen doen, wat als iemand lak heeft aan de maatregelen?

Jessica Villerius hoort wat mij betreft bij de top van de documentairemakers in ons land. Zij opent deuren die normaal dicht blijven, in deze docu opent ze de deuren van de intensive cares in Nederland. Om jou en mij te laten zien hoe de situatie is, om jou en mij te waarschuwen, misschien wel om jou en mij te behoeden de deur uit te gaan. Kijk deze documentaire en blijf alsje-alsjeblieft ook dit weekend gewoon thuis.

Beeld: fotograaf Yvette Kulkens