Als je ineens van top tot teen onder de processierupsbultjes zit

Toen ik zeven jaar was kreeg ik psoriasis, dat betekent makkelijk gezegd dat je celdeling van de huid nogal van de wap is. Rond mijn dertiende kwam daar zonneallergie bij, wat daarna dan weer psoriasis werd omdat mijn huid dacht dat er iets mis was. Heel onhandig. Dus toen ik vorige week wat rode bultjes op mijn hand kreeg was er geen paniek. De zon, was mijn conclusie, ook al was er vorige week bar weinig zon. Heb ik heus nog wel even gedacht.

Tot ik zondagavond in bed lag en zag dat mijn arm van schouder tot elleboog bezaaid was met uitslag. En hè, best raar, het leek op mijn handen ook erger terwijl ik dit regenachtige weekend vooral gebinged en geborreld had. Binnen. Nu wandel ik elke ochtend een uur in het bos en staan er pal voor mijn deur zo’n twintig eiken te wuiven. Ik kijk altijd wel even of ik een stel rupsen in processie door de bomen zie gaan, maar ik had nog geen rups gesignaleerd.

Zou het dan echt? Ik bel even in bij Lot, om te zien wat zij zegt. Iets wat minder geruststellend is dan ik hoopte, want zij wandelde het bewuste weekend het exact zelfde stukje in hetzelfde bos en heeft ook ineens rode bultjes. Dokter Google even aanslingeren dan maar. Ik quote: “Niet iedereen reageert even heftig op de brandharen.” Ah nee, topnieuws dit, al zit ik qua klachten nog aan de milde kant lees ik op de site van het Rode Kruis. Je hebt situaties waarbij je meteen 112 moet bellen, omdat je keel en tong opzwellen.

Wat de little motherfuckers doen? Ik zocht het even voor je uit.
De eikenprocessierups schiet de brandharen in het rond, die zich verankeren met weerhaakjes in je huid en daar begint de ellende. Het geeft meestal irritatie aan huid, ogen en luchtwegen (echt precies ook wat je nu kunt gebruiken). De haartjes gaan dwars door je kleding heen, wat weer verklaart waarom mijn kuis bedekte bovenarm tot getroffen gebied is verklaard. De brandharen zie je niet, wat het allemaal verraderlijk maakt omdat je al wrijvend meer kwaad dan goed doet.

Wat je tegen de reactie op de little motherfuckers kunt doen? Simpel gezegd: wachten tot het overgaat en dat duurt ongeveer twee weken. Je verwijdert de brandharen uit de huid met plakband of door de huid af te spoelen, daarna kun je de allergische reactie behandelen met een verkoelende crème waar aloë vera, calendula, menthol of eucalyptus in zit. Was je kleding op minimaal 60 graden (vaarwel favoriete wollen trui) om de haartjes te verwijderen. Mocht je nou niet zo snel iets bij de hand hebben dat verzacht: in aftersun zit meestal ook iets wat verkoelend werkt. De huis-tuin-en-keukentip van de dag in het geval van processierupsen.

Vanmiddag mag ik bij onze huis-huidtherapeut Annelijn op tafel. Eens kijken wat haar vonnis is over deze rode bultjes uitbraak. Het voelt toch een klein beetje als payback time. Ik maar jubelen hoe heerlijk het is om in de natuur te wonen, zeker in tijden van corona, krijg je dit. Eerst drie (!) wespennesten in de tuin, nu een processie aan mijn fiets.

Update van de expert: het is inderdaad eikenprocessiegedoe en Waterpokken Mousse schijnt bij dit euvel goed te helpen. Dus na de eerste dosis aftersun ren je naar een drogist voor wat mousse.