Anderhalve meter is anderhalve meter is anderhalve meter

Ook bij mij was het even passen en meten, anderhalve meter is toch meer dan je denkt. Maar toen ik me bedacht dat het een hele liggende Adeline min twintig centimeter is kon ik me er net wat meer bij voorstellen. Ik wil niet beweren dat ik eindeloze benen heb, maar klein ben ik nou ook weer niet. En daarom begrijp ik van behoorlijk wat mensen geen snars. Niet vanwege mijn benen hoor, maar vanwege die anderhalve meter afstand.

Ik zie een vriendin knus schouder aan schouder met een verre buurman de planten uit haar auto laden, daarna met weer een andere buuf een ommetje met de honden doen, op het balkon borrelen met een vriendin om vervolgens haar vader te begroeten met een dikke kus. Haar vader die in een risicogroep valt, dat zie je vanaf de overkant van de straat nog. Ergens achter in mijn hoofd heb ik de intensive care-arts op repeat die zegt dat jongere mensen COVID-19 misschien overleven, wat trouwens helemaal niet zo zeker is want kijk maar naar de cijfers, maar dat het gaat om beschikbare plaatsen op een IC. Dat als we doorgaan zoals we doorgaan er gekózen moet worden tussen mensen. Ga niet fietsen met Pasen, stap niet op de motor met Pasen, blijf thuis met Pasen. Ten eerste omdat we het virus dan minder snel verspreiden, maar óók omdat je thuis minder kans loopt op je plaat te gaan met een motor, waardoor je geen IC-hulp nodig hebt. Als die al beschikbaar is.

Ondertussen hoor ik zoveel ja-maar. De zwakste die ik gehoord heb? ‘Ach, over een paar weken is het toch over, dus wat maakt het uit?’ Ik vraag me dan af of ik de persoon waarvan ik dacht dat hij of zij (dat laat ik even in het midden) echt te veel intelligentie toe heb gedicht. Nog zo één, je zou het bijna een klassieker gaan noemen: ‘Ja, maar mensen van onze leeftijd krijgen hooguit een griepje.’ En je opa en oma dan, waar misschien geen hulp voor is als ze het nodig hebben? Ik hoor Rutte na elk weekend zo trots zeggen dat op een paar incidenten na iedereen het zo goed deed. Wat vast zo is hoor, maar kunnen we er een sidenote uitsturen voor al dierukkers minder weldenkende mensen die dachten dat de regels er zijn om ze te negeren?  Waar ik het op middelbareschoolniveau heel erg mee eens ben, maar gewoon niet als het gaat om mensenlevens.

Youp van ’t Hek schreef in zijn column van dit weekend dat mensen hem vroegen of hij even iemand subtiel kon ‘aankuchen’ met zijn loepzuivere corona. Zo ver wil ik niet gaan (Youp trouwens ook niet), maar ik nomineer het bij deze wel tot woord van het jaar.

Hoe sneller we die corona-COVID-19-bastard proberen te bedwingen, des te sneller verliezen we minder geliefden, des te sneller kan mijn vriendin haar restaurant weer runnen, des te sneller heeft de verpleger op de IC een weekend vrij, des te sneller kunnen we misschien op anderhalve meter een terrasje pakken, des te sneller kunnen kinderen weer naar school. Misschien om de dag, misschien in shifts, misschien op afstand, maar zoals de Italianen zeggen: we houden nu afstand, om elkaar straks weer stevig vast te kunnen houden. God, wat mis ik dat.

Mocht je nog wat anderhalve-meter-suggesties kunnen gebruiken, dit gaat je helpen.