Carolien went bijna aan haar burgerlijke bestaan
Inmiddels zitten we bijna een maand in deze gekke situatie en hebben we onze draai thuis gevonden. Waar ik me vorige week nog vaak ergerde over het verloop van de dag, heb ik deze nu omarmd. ’s Ochtends start Jon op, zodat ik een half uurtje langer kan blijven liggen om even bij te komen van de nachtvoedingen, daarna gaat Jon werken in zijn kantoortje aan huis. Ik probeer zo goed en zo kwaad als het kan de kleintjes te douchen en aan te kleden. Tijdens hun middagslaapjes – mits Elias het toelaat om op hetzelfde moment als Otis zijn dutje te pakken – hebben we even anderhalf uur de tijd om het huis op te ruimen en mails weg te werken. En met dit heerlijke weer staat de middag in het teken van ‘chillen op het dak’. Rond een uur of vier kijkt Jon me smekend aan of we al aan de borrel mogen (lees: alcohol mogen nuttigen) en zelfs Otis vraagt nu om ‘bollelen?’. Ik had verwacht dat we heel veel zouden bestellen in deze periode, maar tot nu toe heb ik op twee avonden na elke dag gekookt: sushi, asperges, Indisch… Ik ontpop me nog tot een ware keukenprinses! ’s Avonds liggen we volledig uitgeteld op de bank, probeer ik m’n breiwerkje af te maken en liggen we er rond elf uur braaf in. Man o man, wat een burgerlijk bestaan, maar stiekem genieten we er ook van. Als we nu nog een paar uurtjes per dag de kids volledig onder de pannen zouden hebben om even effectief te kunnen werken, zou ik deze dagindeling behoorlijk lang kunnen volhouden.
En mooie beweging vind ik de #supportthelocals, waarbij we de kleine ondernemers in deze tijd supporten. Hierdoor ontdek ik de leukste bedrijven in de buurt (ik heb onder andere een heerlijke zak brood en patisserie bij Levain et le vin besteld om af te halen) en hoop ik dat iedereen vaker bij de locals boodschappen gaat doen of gaat shoppen in plaats van bij de grote ketens. En zo ontdekte ik ook het Amsterdamse sieradenmerk The Two Collectors, ik heb meteen deze rits oorbellen en charms besteld. Drie keer raden wat ik kwijt was? Zestig piek, dat vind ik echt een mooi bedrag. Er is dus genoeg te vinden voor elke portemonnee.
Elias is alweer bijna drie maanden oud en elke dag vind ik hem weer veranderd. Aan zijn bolle toet te zien krijgt hij gelukkig genoeg eten binnen via de borstvoeding, ik ben zo blij dat dit allemaal lukt. Ik ben helemaal vergeten in welke week er een sprongetje plaatsvindt of wanneer Otis voor het eerst lachte… En toen kreeg ik ‘Baby Skills’ cadeau: een te gekke kalender waarmee je elke dag door middel van een tip of weetje wordt meegenomen in de ontwikkeling van je baby. Zo stond er op de dag dat Elias even uit z’n hum was keurig omschreven dat baby’s rond deze tijd een sprongetje hebben: superhandig. De kalender gaat tot dag 422, dus we hebben gelukkig nog genoeg tips en weetjes te gaan.
Wat ze zeggen is waar: koop tijdens je zwangerschap geen parfum voor erna, want je hele geur verandert. Nu had ik bij Otis ook speciaal een luchtje voor tijdens de zwangerschap (Nurture van Gray Label, dikke aanrader), omdat ik mijn gewone parfum opeens niet kon verdragen. Maar nu, na de bevalling, geldt het ook weer de andere kant op en had ik wel zin in een nieuw luchtje. Niet te zwaar, want Elias ligt de helft van de tijd nog op mijn borst. De Milk Musk-lijn van Molton Brown is superzacht en ruikt letterlijk een beetje naar baby. Deze geur zal me later altijd blijven herinneren aan Elias’ eerste maanden.
