Dagboek van een model

Lily spendeert haar dagen als model en holt van shoot naar show en door naar weer een casting. Op Amayzine vertelt ze je alles over hoe haar leven écht is. Onder een andere naam, dat wel, maar dat betekent dat ze alle juicy details kan delen. Deze week: Lily leert omgaan met teleurstellingen.

De cursus omgaan met teleurstellingen ging deze week weer niet door en dat is flink balen. Het was fashion week in New York en dat is behalve een week vol castings, fittings, shows en events ook een week vol, je raadt het al, teleurstellingen. Ik neem jullie mee op een reis vol afwijzing, verwachtingen en anticlimaxen. Aangezien de cursus niet doorging zal ik jullie een lesje over teleurstelling geven.

De castings

Rond een uurtje of negen ’s avonds krijg ik van mijn boeker mijn schema voor de volgende dag. De fashionweek castings beginnen, lekker last minute as per usual, nu echt. Ik stop mijn hakken en compcards in een tas, ready to rock! Er staan zo’n acht castings in de mail en ik vogel alvast uit welke route ik het beste kan maken. Acht kansen om een goede eerste indruk te maken, dus daar moet vast succes te vinden zijn.

Maar dan kom je op de casting aan en zie je al twintig prachtige meiden voor je zitten en dus heb je maar zo’n halve minuut de tijd om een indruk te maken. Hakken aan, compcard in de hand en zelfverzekerd op de casting director aflopen. Kaart geven, catwalk loopje doen en beetje afwachtend kijken wat de reactie is. Soms willen ze een foto maken, soms mag je gaan, soms vragen ze je om iets aan te passen en soms zijn ze zo druk in gesprek dat ze je hele catwalk performance hebben gemist en kan je teleurgesteld afdruipen.

Je merkt vaak meteen al of de casting directors je interessant vinden en je merkt het dus ook als ze geen interesse hebben. Die directe “in your face” afwijzing voor de ogen van een groep mede modellen is pijnlijk, maar hoort erbij. En dus pak je je tas en ga je op weg naar de volgende casting, hopend dat je daar meer succes hebt.

Het is belangrijk om tegen jezelf te blijven zeggen dat het niet persoonlijk is. Dat jij niet bij het merk of de smaak van de casting director of designer past is iets waar je niks aan kan doen. Maar toch is het lastig om vaker wel dan niet de desinteresse en afwijzing in de blik van de casting director te zien.

De competitie

Neem niks persoonlijk op, ik blijf het tegen mezelf zeggen. De andere mantra die ik in mijn hoofd herhaal is: vergelijk jezelf niet met anderen. Op een casting wacht je, omringd met prachtige medemodellen, tot je je kunstje mag doen. Ieder is mooi en uniek op zijn eigen manier. Het is heel moeilijk om dan jezelf niet met de anderen te vergelijken: Zij is langer, zij is dunner, zij heeft mooiere ogen dan ik en zij heeft een heel apart maar onwijs memorabel gezicht (de model aliens zijn al een aantal seizoenen zeer in trek bij fashionweek). Ik probeer me vaak in een hoekje terug te trekken met mijn telefoon of boek. In die veilige bubbel gaat de wachttijd ook nog eens een stuk sneller voorbij.

De agency

Ondanks mijn goede voornemens heb ik het niet altijd leuk of makkelijk gevonden. Gelukkig heb ik een fantastisch fijn bureau die voor me klaar staat. Na een appje naar een van mijn boekers dat ik me toch wat onzeker begon te voelen, werd er meteen tijd ingepland voor een gesprekje. Mijn agent nam een pauze van zijn roodgloeiende laptop om met mij opnieuw het plan door te spreken: “shows zijn maar opgehitste heisa, een klein gedeelde van de industrie. Het gaat erom nu zoveel mogelijk mensen te leren kennen, om daarna de (money)jobs te boeken.”

Uiteindelijk zijn de shows maar een paar weken per jaar en gaat het om het werk wat je erna doet. Door de enorme aandacht die er op dat moment aan de shows gegeven wordt is het echter makkelijk om de realiteit en toekomst zo nu en dan uit het oog te verliezen.
Opgelucht en vol zelfvertrouwen liep ik een half uurtje later weer de agency uit. Ik ben onwijs dankbaar voor het fijne persoonlijke bureau waar ik bij zit met fantastisch lieve boekers.

De shows
En dat zelfvertrouwen heeft geholpen! Niet veel later werden de eerste fittings geconfirmd. Ik heb een aantal shows gelopen, de reactie van de klanten was positief en de eerste opties voor na de fashionweek staan alweer in de agenda. Mission accomplished!

Maar hoe ga je nou om met teleurstellingen?

1. Deel het, je bent niet de enige met onzekerheden.
2. Zorg voor een vertrouwde, fijne groep mensen om je heen.
3. Hou je blik gericht op de toekomst, nieuwe mogelijkheden komen altijd weer op je pad.
4. Verlies de realiteit niet uit het zicht, tegenvallers kunnen je opslokken maar zijn slechts dat: tegenvallers
5. Vier succes. Al is het maar iets kleins zoals een ei met twee ei-gelen. Merk het op en wees er dankbaar voor.

XX kusjes van Lily XX