De babykamer van Kim Feenstra
Als er een prijs was voor de meest beeldschone zwangere, dan won Kim Feenstra die. Los van de schoonheid spat het geluk van buikje en wangen. De baby is in aantocht en de voorpret is begonnen. Kim heeft de kinderkamer ingericht met Westwing en wij mochten haar het hemd van het zwangere lijfje vragen.
Waarom hebben jullie ervoor gekozen om het geslacht een verrassing te laten zijn?
‘Ten eerste omdat onze zwangerschap echt een geschenk uit de hemel is en ten tweede omdat wij alles op onze eigen manier willen doen. Bij ons ging het helaas niet op de natuurlijke manier, namelijk met een ivf-traject, dus we zijn heel blij dat het gelukt is. We zijn zwanger, we krijgen samen een kind en of het nu een jongen of een meisje wordt: we krijgen een kind. Hoe mooi en bijzonder is dat? Het maakt ons daarom ook niet uit wat we krijgen. Het traject was ook zo spannend.’
Je zei het al: het was pittig om zwanger te raken. Hoe voelde het uiteindelijk toen jullie zwanger bleken?
‘Toen we net de test hadden gedaan en die uitwees dat-ie positief was, konden wij het allebei niet geloven. Toen ben ik ’s ochtends vroeg nog naar een drogisterij gereden in de buurt om nog drie testen te halen. En ze zeiden allemaal hetzelfde. Het moest bij ons wel even landen. Het is een hele onwerkelijke reis. Ook als ik nu zo met de babykamer bezig ben en ik aan het decoreren ben en alle kleertjes en spulletjes aan het wassen ben, dan denk ik: goh, over een tijd zit ik hier met onze baby in m’n armen en dat is wel ons kind en ook meteen het belangrijkste in ons leven. We krijgen zo veel verantwoordelijkheid en het draait niet meer alleen om ons.
Dat is wel gek. Ik loop ‘s avonds voordat ik ga slapen wel tien keer de babykamer in en uit: dan ga ik toch iets anders neerzetten of ik ga even kijken en in de schommelstoel zitten en dan besef ik dat het gewoon echt zo is, zeker als ik de baby dan voel bewegen. Het is een heel actief kind, dat vind ik wel bijzonder.’
Een actief kind… Denk je dat dat van jou komt of van Stanley?
‘Ik denk dat dat echt van ons allebei komt. Ik ben zelf iemand die actief is en nooit stil kan zitten maar wel weet wanneer ik m’n rust moet nemen. Stanley heeft dat ook. Wat dat betreft zijn we echt goed op elkaar ingespeeld. Stanley is van nature een sporter en ik heb ook m’n halve leven niets anders gedaan dan modellenwerk. Dat is ook topsport, of in ieder geval een baan waarbij sport hoog in het vaandel staat om jezelf in shape te houden. Dus ik denk dat ons kind er als een of andere topatleet uit komt, klaar voor de start! Haha.’
Wat doe je tijdens je zwangerschap om fit te blijven?
‘Ik sport nog drie keer per week en dat gaat me redelijk goed af, maar bepaalde oefeningen kan ik gewoon echt niet meer doen. Ik was altijd heel erg gefocust op m’n buik en m’n core, dat zijn nu oefeningen die ik laat voor wat ze zijn. M’n benen train ik nog wel en m’n rug ook, om sterker te worden. Ik ben sinds kort ook overgegaan op bekkenstabiliteitsoefeningen. Dan moet je op een bal gaan zitten en dan ga je je bekkenbodemspier trainen. Voor de rest wandel ik heel veel met Micki, onze husky. Ik ben altijd wel actief, alleen ben ik nu wel sneller buiten adem. Zolang ik nog alles een beetje kan doen, blijf ik het zeker doen.’
Wat ga je als eerste doen als de kleine er straks is?
‘Heel erg gelukkig zijn en genieten.’
Hoe ervaar je de zwangerschap tot nu toe?
‘Wel redelijk. Ik ben wel eerlijk, ik kan niet zeggen dat ik een superrelaxte ontspannen zwangerschap heb gehad, met de verbouwing en coronatijd en de verhuizing. Daarnaast heb ik heel erg geschommeld met mijn hormonen, zeker de eerste twintig weken. Ik werd soms ’s nachts wakker om over te geven, dus dat was niet prettig en ik viel alleen maar af in plaats van dat ik aankwam. Ik kan dus niet helemaal zeggen dat het relaxed is geweest. Maar nu, vanaf het moment dat het huis af is, de babykamer ingericht en ik daarvan kan genieten, ervaar ik het wel heel erg als ontspannen. Dus eigenlijk is het een beetje 50/50.’
Wat vind je op dit moment het spannendste aan de toekomst?
‘Ik kijk heel erg uit naar wat eruit gaat komen, hoe hij of zij eruit gaat zien… Ik ben gewoon zo benieuwd. Surinaams, Moluks, Nederlands – wat voor mix gaat de baby zijn? Wat voor een soort huidskleur? Welke kleur ogen? Wat voor haartjes? Wat gaat het voor een baby zijn? Gaat het een lieve baby zijn? Slaapt het veel? Ga ik wel borstvoeding kunnen geven? Want dat zou ik heel graag willen, dat wil ik echt het allerliefst. Kan ik dat wel? Ik verheug me er gewoon echt op om samen te zijn met mijn baby.’
Julie zijn een mix van Molukse en Surinaamse roots. Betekent dat dat het gewoon gepureerde maaltijden worden, in plaats van hapjes uit potjes?
‘Zeker weten! Ik maak zelf ook gewoon alles vers. Ik eet goed, dus dan eet m’n kind ook goed. Ik eet geen vlees en we zijn erover aan het nadenken om ons kind zo veel mogelijk vegetarisch of vegan op te voeden. Vegan hoeft niet helemaal van mij, maar vegetarisch zeker, daar ben ik echt een voorstander van. Dat past dan weer niet helemaal bij de Molukse en Surinaamse cultuur.’
Wie moet uit bed als de baby ‘s nachts gaat huilen?
‘Ik, want ik wil graag borstvoeding geven. Ik ben dus degene die er altijd is. En ook moet zijn. Maar met alle liefde.’
Je bent ook nog bezig met een verhuizing naar jullie droompaleis, hoe is dat tijdens de zwangerschap?
‘Het is geen ideale timing, maar het moest sowieso gebeuren en dan liever alles in één keer. Het is uiteindelijk helemaal goed gekomen. Ik denk eigenlijk dat de zwangerschap een positieve invloed heeft gehad op de hele verbouwing en verhuizing, omdat ik er in het bijzonder bovenop heb gezeten. Als ik niet zwanger was geweest, denk ik dat het huis misschien nog niet helemaal klaar was geweest. Er moeten nog steeds dingetjes gebeuren, maar het is zeker bewoonbaar en alles is fris en nieuw. Ik woon hier heerlijk.’
Over de styling van de kinderkamer: die is helemaal genderneutraal, toch?
‘We hebben geprobeerd het zo genderneutraal mogelijk te maken. Ik was wel heel snel overtuigd van het idee dat ik iets met wolken wilde, en dus heb ik de fantastische Nederlandse schilder John Breed gevraagd wolken (op maat) op het plafond te schilderen. En daar ben ik echt supertrots op. Naar aanleiding daarvan hebben we de kleuren aangepast. Je ziet vooral veel blauw en wit terug in de babykamer. De meeste mensen zullen dat dan gaan linken aan een jongetje, maar we weten het echt niet. En we kijken allemaal naar de wolken, toch?’
Waarom wolken?
‘Ja, waarom wolken? Ik vind wolken gewoon heel erg mooi. Altijd als je in het gras ligt, kijk je naar de wolken. Wolken zijn oneindig en altijd in beweging. En daarbij: ze zorgen samen met de zon voor een regenboog. Teamwork makes the dream work!’
Is de naam ook genderneutraal?
‘De naam die wij hebben, hebben we al heel lang, eigenlijk al toen we nog maar net samen waren (vier jaar geleden). Het is een naam voor een jongen en voor een meisje.’
Hoe maak je alle keuzes voor de kinderkamer?
‘De items die we hebben gekozen voor onze babykamer hebben we op basis van het idee van ‘de wolkenkamer’ gemaakt. Dat was de basis en toen zijn we verder gaan werken. Dus vooral veel blauw en wit, lekker fris. Ik wilde ook graag diertjes terug laten komen, want ik ben echt gek op dieren. Zo heb ik bijvoorbeeld een heel mooie giraffelamp staan. Twee zelfs. Eentje met een kroonluchter in z’n bek en eentje met een lampenkap om z’n nek.’
Als je een favo item moet kiezen, welke is dat en waarom?
‘Dat is toch wel de Westwing Teddy, de schommelstoel. Ik denk dat ik daar heel veel gebruik van ga maken, door met die kleine te schommelen en hem of haar in slaap te wiegen. Daarnaast vind ik hem ook echt gewoon heel erg mooi. De mensen die mij kennen weten dat ik toch wel een soort van ekster ben en gek ben op goud. En voilà, de poten zijn ook weer in het goud en de vacht is mooi wit: ik houd ervan.’
Wat is een absolute must voor de kinderkamer?
‘Wat ik een absolute must vind voor de kinderkamer is een goed bed. Een goed bed met een goed matras en dat heb ik bij Westwing gevonden. Daar ben ik ook wel echt naar op zoek geweest, want op internet word je echt lamgeslagen met alle goedbedoelde adviezen en tips en weet ik veel wat allemaal. Maar ik heb m’n eigen hart gevolgd en ik heb een meegroeibedje gevonden bij Westwing. Dan ben ik daar de komende jaren ook zoet mee. Kan die kleine lekker groeien. Er zit een speciaal matras in dat zuurstofdoorlatend is, lekker koel wordt als het koel moet zijn en warm blijft als het warm moet zijn.’
Wat is echt helemaal Kim aan de kinderkamer?
‘Ik denk toch het stukje creativiteit met de wolken op het plafond en de dierlijke elementen: de giraffe, de beren en het schapenvachtje. En toch ook dat er ergens weer goud in terugkomt.’
Heb je een tip met betrekking tot de zwangerschap? Wat was het beste advies vanuit je omgeving?
‘Ik heb echt superveel tips gekregen, maar mijn tip is: luister niet naar andere tips, want dan denk je dat je het nooit op jouw of jullie manier kan doen. Als je een tip hebt: ik heb een spaarpot voor de baby, daar mag je je een tip in gooien. Ik wil ook iedereen die een kindje verwacht, zeker een eerste kindje, het advies meegeven om vooral niet naar de goed bedoelde adviezen of meningen van anderen te luisteren, want op een gegeven moment word je er gewoon helemaal gek van. Doe gewoon lekker wat goed voelt voor jou en je partner en wat jullie denken dat het beste en het leukste is. Iedereen heeft altijd wel een mening over iets, dus blijf vooral lekker dicht bij jezelf en richt de babykamer in zoals jullie het zelf vroeger gedaan zouden hebben. Dat maakt het persoonlijker.’
Heb je al een idee over de bevalling?
‘Ik wil graag in het ziekenhuis bevallen, want het is ons eerste kindje en ik wil graag dat er zo snel mogelijk medische hulp aanwezig is wanneer dat nodig is. Dat geeft me toch het veiligste gevoel. Thuis lijkt me wel heel erg relaxed en bijzonder, maar in het ziekenhuis ben ik gewoon direct op het juiste adres.’
Vind je bevallen in het ziekenhuis in tijden van corona niet spannend?
‘Ik vind dit een heel lastige discussie… Ik heb hier een heel duidelijke eigen mening over, als je me volgt op social media, dan weet je hoe ik hierin sta. Nee, ik ga gewoon in het ziekenhuis bevallen en dat komt hartstikke goed.’