De kwestie van het gele doekje

Zeg wijn, snacks of haute cuisine en de smulpapen van online foodmagazine FavorFlav weten waar te drinken, hoe het te eten en wat te koken. Dit keer serveren onze cheffies je: De kwestie van het gele doekje.

Er kwamen heel wat reacties op mijn afgrijzen over het gele schoonmaakdoekje in de keuken van anderen in dit artikel. Dat doekje dat over de kraan hangt, millimeters verwijderd van het water dat jij straks gaat drinken. IEUW. Het commentaar varieerde van totale herkenning tot ‘wat moet je er dán mee??’… Maar om mijn punt nog maar eens luister bij te zetten: ik vind het echt niet te trekken, zo’n nat glibberig vodje.

Ik kan mezelf echt kotsmisselijk maken door te denken aan zo’n opgepropt geel doekje in m’n hand met dat bijna slijmerige laagje eroverheen dat getuigt van de miljarden bacteriën die erin en erop krioelen.

Over je gezicht?!
Het kan dus nog veel erger, met dat gele doekje, want – de horror! – bij FavorFlavs Sharon werd vroeger thuis ook nog eens – neeeee! – gewoon hop, zo tussen het aanrecht schoonmaken door, nog even datzélfde doekje over de kindergezichten geveegd. Sharon: ‘Ik denk dan ook dat niemand een grotere geledoekjesfobie heeft dan mijn zus, broertjes en ik…’

Hoe wij thuis dan schoonmaken? Sharon: ‘Met van die Glorix-doekjes, altijd en overal, behalve het gezicht van mijn zoon. Misschien niet per se milieuvriendelijk, maar zo’n trauma zit diep, weet je…’

Ga ik naar de waste hel?
Er is dus wel van dat ultragerecyclede keukenpapier bij mij in huis, dat bijna als karton aanvoelt. Daar scheur ik dan niet eens een heel vel van af, want ik weet ook wel dat ik daarmee in het speciale hoekje van de hel kom, gereserveerd voor milieubarbaren. Ik ben heel behendig geworden in het afscheuren van steeds een paar vierkante centimeter, waarmee ik dan precies een kleine spetter kan verwijderen.

Compensatiegedrag
Als ik in een heel specialistische bui ben, en sowieso aan het einde van de avond, scheur ik het stukje keukenpapier wat groter af en spuit ik het in met mijn zelfgemaakte reinigingsmiddel van water, eco-afwasmiddel en een scheut ontsmettingsalcohol. Dit middel, in een spuitfles die ik letterlijk al jaren heb, maak ik natuurlijk zelf, om zo de kans te verkleinen in bovengenoemd hoekje van de hel te belanden. Karma afwegingen, jongens…

Uit het oog
En ik geef toe: er zijn natuurlijk momenten dat het gebruik van een doekje onvermijdelijk is. We hebben een speciaal doekje dat in de afwasmachine mag en aangezien een standaard programma wel de 60°-70° C haalt, is het doekje daarna ook goed gereinigd. Ook aanwezig: een stuk leidingbuis in het gootsteenkastje waar een ander doekje dat wel eens gebruikt wordt direct overheen gehangen kan worden, waarna ik de deur van het kastje dichtsmijt. Of dit een hygiënische plek is voor zo’n doekje, donker en zonder ventilatie weggestopt? Nee, daar maak ik me geen enkele illusie over. Maar dan hoef ik het ding in kwestie gelukkig niet te zien. Classic ontkenningsgedrag natuurlijk, maar een minder zenuwachtige ik is een leukere ik, hou ik mezelf maar voor…