De wetenschappelijke reden waarom we geheimen doorvertellen

Mensen die vaak roddelen zouden gelukkiger zijn, las ik ooit eens. Daar geloof ik wel in, want  gossip verbroedert nu eenmaal. Geheimen delen met een ander dus.

Je vriendin is gestopt met de pil, je zus gaat vreemd met haar baas, je collega gebruikt elk weekend drugs. Hoe komt het toch dat we juicy geheimen, van onszelf of van anderen, maar moeilijk voor ons kunnen houden? Waarom lullen we alles linea recta door aan onze beste vriendinnen, onze moeder of onze partner? Want je hoort het zo vaak en bovendien hoor ik het mezélf ook vrij vaak zeggen: ‘Nou, je mag het niet doorvertellen hoor, maar omg, luíster even…’

Je wilt een smeuïg verhaal graag met anderen delen omdat dat je socialer maakt en wij mensen zijn van nature sociale dieren. Volgens mij is het heel natuurlijk dat je een sappig verhaal niet stil kunt houden, want je wilt ‘scoren’ met dit nieuwtje. Je wilt dat anderen onder de indruk zijn van jóuw anekdote. Die vriendin na twee jaar proberen dan eindelijk zwanger? Voor je het weet floep je het er thuis uit, terwijl het eigenlijk nog niet mocht. Psychologen weten dat het niet gek is: iedereen doet het, in meer of mindere mate. Het zit ‘m in je sociale aard: je wilt aardig gevonden worden. En wie een goede roddel heeft, heeft een goed gesprek, een verhaal, iets interessants. En dan maakt het je opeens weinig uit dat het ‘geheim’ zou moeten blijven. Je praat het ook vaak goed voor jezelf: ‘Ach, ik vertel het alléén maar aan die éne vriendin. Dat moet kunnen.’ Maar ja, zo is er altijd wel wat.

Psycholoog Andreas Wismeijer is gespecialiseerd in geheimen en legt uit waarom we alles zo snel doorvertellen: ‘Dat komt doordat je informatie bezit die bijzonder is. En mensen laten graag aan anderen zien dat we bijzonder zijn, door op de proppen te komen met informatie die de ander niet weet. Daarmee creëer je een band tussen jou en je vrienden of familie. Het onderschrijft jouw positie in de groep; je laat ermee zien dat mensen jou in vertrouwen nemen.’ En het laat dus zien, als je een geheim van een ander weet, dat jij de moeite waard bent om iets interessants te horen te krijgen. En als je een eigen geheim verklapt, dan wil je ook gewoon interessant overkomen. Iets stouts of heel spannends uitgespookt? Daar wil je mee pronken.

We doen het dus allemaal en het is vanuit de psychologie begrijpelijk. Of het slim is om te doen is een tweede. Uiteindelijk zal het toch tegen je kunnen werken, want een geheim van een ander doorvertellen is natuurlijk niet heel netjes. Het komt meestal uit, die waarheid. En dan is het vertrouwen juist weer beschadigd en is de kans groot dat je de volgende keer níet het geheim van je vriendin te horen krijgt. Uit onderzoek blijkt dat we het meeste geheimen hebben én delen die gaan over seks en relatieproblemen.

Wijze raad van mijn kant? Zo min mogelijk weten is zo min mogelijk schade kúnnen aanrichten. Dus daarom zeg ik: weet weinig en hou de grootste geheimen van je allerbeste mensen om je heen écht geheim. Want dat ene sappige verhaal vertellen is een fikse ruzie met je beste vrienden en familie niet waard, toch?

Bron: RTL Nieuws