Het allerbeste voorbehoedsmiddel: in quarantaine met drie kinderen
Alleenwonend in Amsterdam, vrijgezel, in zelfisolatie: het is niet het allergelukkigste wat je je kunt voorstellen. Sterker nog, met vlagen word ik best wel droevig en gek van deze situatie. Maar dat zullen velen met mij hebben. Gelukkig kan ik gewoon thuis werken, is er een supermarkt aan het einde van de straat en heb ik mijn twee beste vrienden Netflix en Videoland dicht bij me in de buurt die 24/7 voor me klaar staan. En natuurlijk m’n maatjes in deze tijd, genaamd Instagram en Facebook. Zoom en Houseparty die me er ook doorheen helpen. Want gelukkig is m’n sociale leven er niet slechter op geworden, alleen speelt dat zich nu niet meer real life af.
En voor het hele datingleven is deze zelfisolatie al helemáál niet bevorderlijk. Maar dat vind ik momenteel eigenlijk helemaal niet zo erg. Waarom? Nou, omdat ik nu een kant zie van sommige mensen, vrienden, vriendinnen, die ervoor zorgt dat ik het heel erg prima vind om op mezelf te zijn. Baby’s. Kleine kinderen. Ja sorry, ik vind ze oprecht echt te gek, maar 24/7 nu met je partner en een baby opgescheept zitten? Het lijkt me echt geen pretje, zeg. Of nog erger: meerdere kids. De HORROR. Begrijp me niet verkeerd hoor, jouw kids zijn natuurlijk de allerleukste en liefste die er rondlopen… Maar dag in dag uit, binnenshuis (of zoveel mogelijk), terwijl ze alle aandacht vragen… Pfff, ik doe het jullie niet na.
En ik ga het jullie ook voorlopig niet nadoen, besluit ik dan. Nope, mij niet gezien, zeg. Dit werkt voor mij in ieder geval als een topvoorbehoedsmiddel voor tijdens (dat gaat gemakkelijk want heb ik niet echt een keuze) en na de quarantaine. Geheelonthouding. Klinkt heel bot en egoïstisch zo misschien, en dat is het natuurlijk ook. Want stiekem vind ik het heel fijn dat ik de mogelijkheid heb om te klagen dat ik me verveel, dat ik eigenlijk de deur uit wil, dat ik m’n vrienden wil zien. Ga zo maar door. Verdrinken in zelfmedelijden, want je hebt momenteel toch niemand anders om rekening mee te houden.
Maar jullie, ouders met (kleine) kids, jullie hebben daar geen eens tijd voor, voor dat klagen. 24/7 staat eigenlijk in het teken van ouder zijn. I salute you. New found respect heb ik daarvoor gevonden, want het lijkt me zó pittig. Heel knap dat jullie dit volhouden en in ruil ga ik me minder aanstellen over dat ik eenzaam ben. Komt dan toch een beetje aanstellerig over, wetende dat mensen zich een slag in de rondte rennen om voor hun kids te zorgen.
