Het coronavirus (en de coffeeshopgekte)

Het hoge woord is eruit. Was natuurlijk te verwachten, de aankondiging van gisteren dat alle horeca, sportverenigingen, seksclubs en scholen dicht gaan. Drie weken lang. En dat betekent thuiswerken, dus ik schrijf dit vanaf quarantaine oftewel mijn huis en ik denk nu al dat drie weken écht heel lang is. Al is het natuurlijk nodig en de enige oplossing.

Niet iedereen is het eens met deze beslissing. De aankondiging was nog niet eens klaar of de rijen bij de coffeeshops stapelden zich op. En die coffeeshop-eigenaren zijn het dus niet eens met de beslissing; zij zien zichzelf als detailhandel en niet als horeca. Hoe dan ook, ze moeten toch echt dicht en de blowers zijn volledig in paniek en er werd behoorlijk gehamsterd bij de coffeeshops in Nederland. Inmiddels zijn de online dealers ook al druk bezig en kan je in bulken inkopen bij ze voor zo’n €320 voor 100 gram. Ik even blij dat ik nooit een blower ben geweest.

Wat we wel allemaal nodig hebben, blower of niet, is toiletpapier en ook dat wordt een schaars goedje. De hele logica van hamsteren = wc-papier scoren volg ik nog niet helemaal, en ik hoop ook echt dat de advertentie op Marktplaats voor €100 per rol een grapje was (kan niet anders toch?), maar momenteel is de pleerol denk ik het populairste supermarktitem. Maar eerlijk, hoeveel heb je nodig?

Vandaag dus dag één van drie weken ‘quarantaine’ in Nederland. Ik vind het een bizarre situatie. En ook voor alle bedrijven, van klein tot groot. Kleine horeca en eenmanszaakjes die nu volledig op hun gat liggen, maar ook een gigantisch KLM dat toch echt in de problemen raakt hierdoor. Hoe je die kleine bedrijven toch kan steunen, het ideale antwoord daarop heb ik niet… Maar ik voel me in ieder geval een stuk minder schuldig om toch die UberEATS app te gebruiken de aankomende drie weken.

Laat ik maar eindigen met een soort van positieve noot, want die is er in deze hele situatie ook: voor het milieu is het wel bijzonder goed. De miljoenensteden in China zijn ineens niet meer omringd door smog, en het water in Venetië is zo helder dat je de vissen kan zien zwemmen (en nee, dat zie je normaal dus nóóit). Verder voelt ‘mijn’ Amsterdam wel een beetje als een spookstad op dit moment. Een gekke maandagochtend dus, dat is één ding wat zeker is.