Het is extreem goed nieuws als je snel geïrriteerd raakt
Ah, zo fijn dit: eindelijk weer een onderzoekje waarin ik me hélemaal kan vinden. Niet dat ik nou altijd zo uit m’n hum ben, hoor. Integendeel, ik ben best een vrolijk persoon. Maar áls iets me irriteert… Ik schreef vorige week nog gepassioneerd over wanneer het beurtbalkje niet voor me wordt neergelegd, en nou ja, dan kook ik gewoon vanbinnen. Tegen verandering kan ik ook niet zo goed. Een half jaar geleden heb ik m’n bank van de ene muur naar de andere verplaatst en ik was helemaal van de leg. En dan weer geïrriteerd omdat ik zo van de leg was. Vicieus cirkeltje wel. Hoe dan ook, ik kan best geïrriteerd raken. Maar hé, kijk eens aan: dat komt dus gewoon doordat ik een ware Einstein ben. Is dat ook weer duidelijk.
De universiteit van New Wales én de Stanford University zijn namelijk op onderzoek uitgegaan. Sorry mannen, deze is alleen voor vrouwen. Want de vrouwen die zij onderzochten en die snel geïrriteerd raakten, waren de intelligentste vrouwen van de groep. Maar het is dus niet zo dat je, wanneer je chagrijnig bent, gelijk een IQ-test moet knallen. Dat werkt averechts denk ik, en voor je het weet smijt je je laptop kapot op de grond. Moeten we niet hebben. En dat is ook niet waaruit de intelligentie blijkt (goh). Nee, het zit ‘m juist in hoe wij als slimme, geïrriteerde vrouwen, handelen terwijl we zo op onze teentjes getrapt zijn. Dan nemen we — schijnt — betere beslissingen. Niet alleen dat, ook toonden we een beter geheugen dan de niet-geïrriteerde (en dus minder intelligente) vrouwen.
Kijk, wie ben ik om tegen de mening van bijvoorbeeld een Stanford University in te gaan, maar ik heb niet het idee dat ik altijd de briljantste beslissingen neem als ik geïrriteerd ben (en ik zie mezelf juist wel als uitermáte intelligent natuurlijk, dat snap je…). En ik denk ook dat m’n laatste lover het daarmee eens was. Als ik geïrriteerd was door hem, of gewoon ronduit boos, heb ik niet altijd de beste beslissingen genomen. Zonder iets te zeggen boos ophangen? Mwa, niet heel soepeltjes of volwassen. Wilde hij naar huis en ik niet? Dan bestel ik toch lekker opstandig SHOTS. Nee, ik denk niet dat hij het hier helemaal mee eens is, maar hij vindt me gelukkig ook wel een erg intelligente vrouw. En als hij dat eventjes niet vindt word ik misschien wel weer geïrriteerd, bewijs ik het tegendeel en is het cirkeltje weer rond. Ik voel toch wel wat voor dit onderzoek.
Erg prettig ook dat in dit onderzoek nog eens naar voren kwam dat snel geïrriteerde vrouwen een ‘constant onderliggend slecht humeur hebben’. HAHA. Zo klinkt het een beetje alsof het een monster is dat continu op de loer ligt en elk moment kan ontsnappen, maar ja, zo voelt een chagrijnigheidsuitbarsting ook vaak. Hoe dan ook, wij kunnen daardoor blijkbaar wel ontzettend koele analyses uitvoeren en nemen niet snel beslissingen op emoties. Slim van ons, hè?