Ik heb nieuws

Als je me vroeger vroeg wat ik wilde worden dan was het antwoord (oké, na mijn stewardessenfase): schrijfster. En specifieker: kinderboekenschrijfster. Elke dag na school dook ik mijn kamer in waar ik achter de typemachine (jaja, ik stam nog uit het stenen tijdperk) weg vloog in mijn zelfbedachte avonturen.

Het leven liep zoals het loopt. Er kwamen andere liefdes. Ik studeerde weliswaar Nederlands, maar sprong net zo makkelijk over naar Algemene Letteren en Film- en televisiewetenschap. Ik werkte bij tv, de bladen en nu alweer zeven jaar online. Maar het kriebelde en knaagde. Dat kinderboek moest er komen.

Dus toen een afspraak met mijn lief niet doorging (hij ging Hillary Clinton interviewen dus het is hem vergeven, best een goede reden om een afspraak af te zeggen) zeeg ik neer op een terras, bestelde een glas Chardonnay (ja sorry, ik houd van romig en vol) en klapte de laptop open. Daar was het dat Cleo en Bast, de poezenhoofdpersonen uit mijn boek) het leven zagen. Het eerste hoofdstuk bewaarde ik op mijn desktop maar verder deed ik er niet veel mee.

Tot ik bedacht dat het wel zo leuk zou zijn als mijn eigen dochters er nog een boekbespreking over zouden kunnen houden. Dus met wankele knietjes stuurde ik het naar uitgeverij Overamstel. Of ze het iets vonden. Doodeng vond ik het. Maar zij waren net zo enthousiast over Cleo en Bast als ik. Dus daar ging ik. Schrijven. Eindelijk dat doen wat ik als achtjarige al had bedacht.

Het boek gaat over twee poezen in een vijfsterrenhotel waarbij ik alle malle modeverhalen die ik heb meegemaakt aan elkaar rijg, met een vette saus fictie. Het is voor meisjes en moeders. Ik denk dat het een boek is waarbij je als modeminnende moeder ook echt plezier beleeft aan het voorlezen ervan. Het is voor mensen die van mode houden, die willen gluren hoe het er echt aan toe gaat in een vijfsterrenhotel, voor mensen die van poezen houden en voor mensen die gek zijn op mooie illustraties. Want mijn lieve vriendin Harriet vond mij de perfecte illustratrice van wie ik intens ben gaan houden. Ik mail haar een hoofdstuk en zij komt terug met illustraties die nog beter zijn dan ik durf te dromen.

Ze woont in Griekenland maar hoe ik het doe, doe ik het. Bij de lancering op 3 oktober moet zij erbij zijn.

Afijn. Ik wilde dit ZO graag met je delen. En als je het leuk vindt, kun je mijn boek NU al bestellen. Dan weet ik, terwijl ik de laatste hoofdstukken schrijf, dat ik jou er blij mee ga maken.