Is ’s nachts snacken ongezonder dan overdag een vette hap eten?

Eigenlijk ging ik nooit naar bed na een nacht dorst lessen in de kroeg vóórdat ik een klein Maccie op had. Of een broodje kipshoarma.

Ach, het mag dan ordinair eten zijn, die vette hap die je naar binnen werkt in het holst van de nacht, lekker was het wel. De smakelijkste calorieën die ik na al die keurige wodka spa rood  kon vinden in de Pijp. Nu ik ouder en iets wijzer ben en ik mij wat minder regelmatig in een kroeg bevind, is er eindelijk onderzoek gedaan. Beter laat dan nooit, zeg maar. Want kan dat snacken ’s nachts méér kwaad dan wanneer je overdag ongezonde happen eet?

Volgens de Partij voor de Dieren mag het nachtelijk snacken niet meer en kun je je broodje kebab en pizza binnenkort vaarwel zeggen, want zij zeggen dat het overgewicht in de hand werkt. Ze willen dan ook dat elke fastfoodzaak om 23.00 uur de deuren sluit. Is het echt zo? Nou, ja. Eigenlijk wel. Het gaat wat aankomen vaak om wannéér je iets eet in plaats van om wát je eet. Als je ’s nachts veel eet, dan is je biologische ritme verstoord. Je spijsverteringsprocessen werken ’s nachts minder omdat, tja, ze eigenlijk al een beetje in ruststand zijn. Daar denk je misschien niet aan als je weer eens van links naar rechts met André Hazes meezingt tot het licht wordt, maar je eten wordt ’s nachts langzamer omgezet in energie. Want je lichaam denkt: het is potdikkeme nacht, het is donker, ik héb nu geen energie nodig.

Daarom verbrand je die calorieën totaal niet, zeker omdat je na je kipnuggets gelijk je bed in duikt. Is er dan ook nog goed nieuws, mocht je na dit lezen nu trek hebben in zowel Mac als een broodje shoarma als een pizza? Jawel. Want als je het af en toe doet, dan kan het voor de lijn niet zo gek veel kwaad. Je komt niet na een nacht doorhalen en snaaien een kilo aan. Maar doe je het meerdere keren per week, en dat elke week…

Nu kende de shoarmatent mij en mijn vriendin bij voornaam, in die jaren. Ik kan me niet herinneren dat we ons óóit zorgen maakten om die calorieën. Welnee. We hadden wel andere dingen aan ons hoofd. Waar we gingen slapen, met wie, hoe laat we de volgende zaterdagochtend samen weer gingen ontbijten om na te kletsen, dat idee. En o ja, meestal kletsen we brak na met een broodje kroket van Van Dobben. Het is een wonder dat ik nog één spijkerbroek van die tijd pas, geloof ik. En die brave cracker met hummus op de bank smaakt nu wel héél erg naar niets.

Bron: rtlnieuws