Is slow daten het nieuwe normaal?

Iedereen heeft recht tot klagen in deze tijden van Coroonies, maar ik vind toch dat de vrijgezellen het wel net een tandje zwaarder hebben. En dan de vrijgezellen zonder scharrel, hè. Op het gebied van eenzaamheid is dat wel echt het pittigste. En ik denk dat deze lockdown light nóg iets pittiger wordt wat dat betreft dan de vorige.

Waarom? Mijn vrijgezelle vriendinnen hebben tijdens de vorige lockdown nog best wel gedatet. Wandelen door het park was eigenlijk de standaard go-to. Kun je afstand houden, is verantwoord en kun je alsnog iemand face-to-face leren kennen. Want wekenlang alleen maar appen of misschien bellen, dan raak je waarschijnlijk ook wel wat sneller uitgekeken. Dat wandelen kan nu nog steeds natuurlijk, maar het is gewoon stervenskoud aan het worden buiten.

Dus dan zit er niets op dan die ene swipe naar rechts beter te leren kennen via de app. Of telefoon. Op allerlei manieren behalve face-to-face. Is dat dan zo erg? Volgens verschillende seksuologen niet. Doordat we elkaar niet gelijk real life kunnen ontmoeten — en dus ook geen seks kunnen hebben — zouden we weer inzien dat liefde belangrijker is.

Klinkt best romantisch zo, maar ik ben benieuwd of het in de praktijk ook zo werkt. Slow daten zou dus het nieuwe normaal worden. Eerst elkaar écht leren kennen en elkaar dan pas in het echt zien. En nog langer wachten met seks. Dat laatste is misschien niet zo erg, maar ik zou toch wel graag iemand willen zien. Stel, je hebt via tekst een heel goede klik met iemand, en dan zie je hem en erger je je gelijk kapot aan de maniertjes die die persoon heeft? Ja sorry, lekker oppervlakkig; maar dat gebeurt wel.

Toch denk ik wel dat er meer romantiek uit komt, tijdens deze lockdown light. Horeca dicht, weinig tot geen mensen over de vloer… Het is best eenzaam als je dan vrijgezel bent. En dan ga je niet op Tinder, Happn of Inner Circle voor een one night stand. Tenzij je maling hebt aan de maatregelen natuurlijk, maar laten we er even voor het gemak (en the common sense) van uitgaan dat je daar wel rekening mee houdt. Dan ga je met mensen in gesprek omdat je echt op zoek bent naar een connectie die langer duurt dan alleen een avondje. Die verder gaat dan alleen het lichamelijke. En dát is dus slow daten. Nou ja, als je het zo bekijkt is dat helemaal geen slechte ontwikkeling, toch?