Cadeautje van Moeder Natuur: dit is wat een dagje strand onbewust met je doet

‘Kiek, het wordt volgende week dertig graden. Zullen we een staycation aan het strand boeken? Zandvoort doen? En dan bij die ene lekkere strandtent eten?’ Sorry, maar je hoeft mij dit één keer te vragen en ik zeg: legggoooooo. Twintig minuten later appt dezelfde vriendin. ‘Kiek, ik heb geboekt. Bijna alles zat vol, dus ik moest snel zijn. Leuke Airbnb pal aan het strand!’

Van dit soort vriendschappen hou ik. Hajar en ik kunnen elkaar zo twee maanden niet zien, maar dan is het ineens niet lullen, maar poetsen, dat werk. Plus: hoe fijn is het om écht kwalitatief tijd met iemand door te brengen en goed te kunnen praten in plaats van al die koffietjes en etentjes in je dagritme te proppen ‘omdat we dat allemaal maar altijd zo doen’?

Dus daar liggen we, een week later. Languit als twee zeesterren knorrend op een stretcher in de zon. Het enige wat we doen is hapjes + rosé bestellen en sproeten kweken. Dit zijn de momenten dat je je realiseert dat leuk werk hebben niets waard is als je niet ook geniet van de momenten eromheen. Oprechte quality time. Voor jezelf, voor je vriendschappen, voor je lijf, voor je mind.

Uit onderzoek blijkt ook dat een stranddag letterlijk voor iedereen goed is, of je nou twintig bent of tachtig. Dokters sturen patiënten al eeuwenlang naar de zee. En dat is niet voor niets: in feite is zeelucht een medicijn dat je kunt inademen. De zee trekt aan, fascineert en heeft sinds mensenheugenis een mysterieuze aantrekkingskracht op mensen.

Maar wát is het toch dat je je na een bezoek aan het strand altijd kalmer, frisser en positiever voelt?  Het is vooral het geluid van de zee dat kalmerend werkt, aldus onderzoekers. Daarnaast schept de weidse ‘leegte’ van het strand ruimte voor innerlijke reflectie en rust. Onze hersenen reageren trouwens ook positief op het zien van water. Het ruiken en het voelen kunnen de hersenen in een staat van volledige ontspanning brengen. Deze ideale staat van kalmte werkt dan weer lekker voor de afgifte van hormonen als dopamine en serotonine, die ons gevoel van geluk vergroten. Ahaa.

Het strand laat je dus letterlijk even escapen van alles waarvan je eventueel strest. Ik voel het letterlijk gebeuren tijdens onze stranddag. Hoe mijn voeten het zand aanraken, mijn neus de zilte zeelucht opsnuift en hoe mijn ogen genieten van de ondergaande zon.

Alle zintuigen lijken geprikkeld.

Dusse, mocht je zo’n week hebben waarvan je denkt: pfff… of bang zijn voor een kleine winterdip omdat de coronazomer al zo kort en beklemmend was: ga naar het strand. Sleur je vriend(in), moeder, zus, broer, papa, collega, wie dan ook mee en je zult zien: hoe groot de problemen ook zijn, het strand biedt altijd rust.