Leven in tijden van corona
Ik ben een beetje de tel kwijt op welke quarantainedag we nu zitten. Ik heb het maar een beetje losgelaten, wetende dat 6 april waarschijnlijk 1 juni gaat worden. Als er één ding zeker is, is het dat we niets weten. Of weinig. De vakantie van onze lieve Stella die al zeven jaar voor onze kinderen zorgt, gaat niet door. Zolang ik haar ken, zeven jaar dus, is haar zomervakantie de kurk waar ze op drijft. Niet dat haar leven verder niet leuk is (die heeft meer feestjes en citytrips dan ik), maar als je vijftig uur per week hard werkt, kun je intens verlangen naar drie weken met je snuit in de zon.
Ik zit ook erg in de ‘anders hadden we nu dit en dat gedaan-modus’. Anders hadden we morgen de verjaardag van mijn schoonzus gevierd. Lunchen zouden we, met mijn schoonvader erbij in dat leuke restaurant in de duinen dat net helemaal verbouwd is. Nu geef ik haar een digitaal cadeau en werp ik kushandjes naar het tehuis waar mijn schoonvader woont, want die mogen we al helemaal niet bezoeken. Mijn agenda stond vol met uitjes. Een reisje met Fred de la Bretonnière naar hun atelier in Bilbao, een tripje met mijn lief en onze middelste dochter naar New York om haar tiende verjaardag te vieren en in mei zouden we een feestje geven om te vieren dat de Formule 1 in Zandvoort kwam. Door alles staat een groot kruis en het regent annuleringen.
Zielig zijn we natuurlijk niet. Dat zijn de mensen die naar adem happen in de overbevolkte ziekenhuizen, hun familie die niet bij hen mag komen, de dubbele diensten draaiende mensen in de zorg (waarbij bij sommige nog zelfs ingebroken was in hun auto, niet voor te stellen toch?), ik heb mijn huis, mijn meisjes, mijn laptop, een geliefde die mag werken en ik vul elke avond een goed glas wijn in dus mij hoor je niet. Maar onwerkelijk is het.
Van school krijgen we een brief. Dat veel kinderen onrustig zijn. Bij ons valt dat mee. Het schoolritme zit er best wel in, alleen missen ze hun vriendinnen. Twee keer per week mogen ze paardrijden. In een één-op-éénsituatie mag het van het RIVM en zo krijgt de manege ook nog een beetje geld binnen om de kosten te dekken.
Er komen allemaal leuke initiatieven op me af die ik allemaal ondersteun. Morgen worden er vijftig tulpen bezorgd van een bloemenkweker uit Lisse. Om 17:00 uur gaat de bel en wordt er een maaltijd van Lekker Lokaal bezorgd. Een initiatief van de zoon van @Judithdeklijn die net de Hotelschool heeft afgerond en nu van woensdag tot en met zondag kookt en brengt. Wij verheugen ons nu al op de romige tomatensoep met landbrood, de tom kha kai en de melanzane alla parmigiana. Meisjes hebben bedacht om de tafel extra mooi te dekken en de menukaarten te printen en op de brodjes te leggen. Als wij niet naar het restaurant kunnen, halen we het restaurant toch gewoon naar ons?
Mijn schoonzusje is morgen dus jarig en haar geef ik een liedje. Bij theaterinjekamer.nl kun je een van de muzikanten vragen een liedje naar keuze te performen met een persoonlijke boodschap voor iemand. De opbrengst gaat naar de artiest en naar een goed doel. Nu alleen nog een liedje uitkiezen.
Dus zo komen we de dagen wel door. Afstand houden en lief zijn voor elkaar.
Hang in there, xxx,
May