Mag ik nog even op los op Harvey Weinstein?

Morgen hoort Harvey Weinstein wat zijn definitieve straf zal worden. En Weinstein mag zich dan bijzonder beroerd voelen, hij heeft nog voldoende energie om even gas te geven. Zijn advocatenleger vult de kanonnen en is klaar om te schieten. Zij vragen de rechter om clementie. Want ocharm, straf die Weinstein niet te hard. Hij zou al gestraft zijn.

Door het artikel in The New York Times zou zijn leven zijn verwoest. Vrouw heeft hem verlaten (you go, girl), carrière naar de gallemiezen en ga zo maar door.  Maar meneer Weinstein, komt het door het artikel of door wat er in het artikel staat? En dat is namelijk dat u zich als een wild, hongerig dier heeft gedragen en minstens 67 vrouwen zou hebben verkracht, aangerand en gemanipuleerd.

Hoe verwoest zijn hun levens? Hoe zijn hun carrières verlopen nadat ze tegen u in opstand kwamen? Hoe groot was hun afbreukrisico? Hoe heeft wat u met ze deed hun verdere liefdeslevens bepaald?

Is het niet altijd zo dat als je schuldig wordt bevonden aan een daad er een hoop additionele ellende op je afkomt, los van de gevangenisstraf? Als je daar allemaal geen zin in had, had u misschien van tevoren iets beter na moeten denken wat mogelijke consequenties van uw daden zouden zijn.

Uw geslepen advocate heeft haar laatste troef ook in gezet. U zou er zo slecht aan toe zijn dat zelfs een vijfjarige gevangenisstraf voor u gelijk zou staan aan een doodvonnis, want u zou het niet overleven.

Maar meneer Zweinstein, pardon, Weinstein, wat had u dan gedacht, dat we u naar Hotel Villa Marie in St. Barths zouden sturen om bij te komen van alle ellende? Cocktailtje erbij, iemand die uw zere ruggetje masseert? Ik zou zeggen: keep on dreaming. En weet u wat het leuke is, dat kan zelfs in de gevangenis.