Met deze tip wordt je bezorgpizza nog beter

Zeg wijn, snacks of haute cuisine en de smulpapen van online foodmagazine FavorFlav weten waar te drinken, hoe het te eten en wat te koken. Dit keer serveren onze cheffies je: het lekkerste recept om je bezorgpizza nog lekkerder te maken.

Ik heb in de afgelopen weken meer pizza’s aan huis besteld dan in het hele jaar ervoor, want ik steun met liefde de lokale pizzabakkers en ik wil dat ze allemaal blijven bestaan, post-corona. En weet je wat een ongelooflijk goeie tip is om die pizza die in deze tijden netjes op je stoep wordt afgeleverd weer even op te peppen? The kiss of life voor je bezorg/afhaalpizza als het ware? Ik ga het je vertellen.

Een beetje pijn is lekker
Ik vind het ontzettend leuk om in de fik te staan bij het eten van een pizza. Want een pizza moet heat hebben, zowel qua temperatuur als peperige pittigheid, en ik zal waar dan ook als-ie op de kaart staat een pizza bestellen met ‘nduja en/of pepperoni. Bij Klaproos de Lucifera, bij Il Pecorino de ‘Nduja Calabrese, en vervolgens ga ik nog in de weer met chili-olie. Maar die onontbeerlijke hitte van een pizza die direct uit de oven op je tafel komt, die stomende gloeiende gesmolten kaas, die mis je natuurlijk als die pizza eenmaal thuis aankomt, hoe snel dat ook is.

Nou, vooruit
En hoewel Italianen niet graag zien dat je met hun gerechten klooit, weet ik uit betrouwbare bron dat sommige pizzarestaurants met pijn in hun hart nu een afhaaltoko zijn terwijl ze bang zijn dat de kwaliteit niet gewaarborgd kan worden als er tien of meer minuten tijd tussen maken en eten zit (geruststelling: die pizza’s zijn thuis ook hartstikke lekker). Dus wat doe je om een afhaal/bezorgpizza (zoveel mogelijk) terug naar restaurantniveau te krijgen? Het volgende:

Twee Margherita’s, een Napoletana en een Pepperoni graag (of toch een Hawaii?)
Je plaatst je bestelling. Zodra de bestelling de deur uit is en je je telefoon uitklikt of je laptop dichtklapt, jas je de oven loeihard aan met een bakplaat erin. Liefst een hele platte zonder opstaande rand, zo’n koekjesplaat.

Maar echt loeihard
Gewoon op z’n allerhoogst. Niet een beetje lullig doen met 150 graden ofzo, echt even aanraggen. Mijn oven kan tot 250 graden, doen we het voor.

Ding-dong
Je pizza is er! Je hebt maar plaats in de oven voor twee en de Margherita’s waren toch voor de kinderen dus die (kinderen) zet je meteen ergens neer met elkaar gelukkig te wezen. De overige één of twee pizzadozen zet je op het aanrecht naast de oven.

Ovenwanten aan
Met je handen beschermd haal je de nu gloeiend hete plaat uit de oven en die zet je op het fornuis. Pizzadoos open, randje omlaag, en je schuift de pizza zo op de plaat. Plaat terug in de oven. Beter probeer je niet de pizza direct de oven in te schuiven, want ovendeurtjes ontdoen van aangekoekte kaas en tomatensaus is een rotklus. Geloof me: ik spreek uit ervaring.

Netflix, vino, pizza, klaar
Deze hitteboost hoeft maar max vijf minuutjes te duren, als je die oven dus lekker heet had staan. In die vijf minuten heb jij een glas wijn of wat je maar lekker vindt ingeschonken, de tv aangezwengeld en haal jij straks een echt goed opgekrikte pizza uit de oven. Horeca blij, pizza blij, jij blij.

The morning after
En mocht je (huh, echt niet?) je pizza niet helemaal opkrijgen, dan heb ik ook meteen een opwarmtip voor de volgende dag. Normaal gesproken is pizza die je opwarmt is de magnetron klef (bleh), maar als je bij je overgebleven slice pizza een glas water in de magnetron doet, is dit probleem verholpen.

Tekst: FavorFlav