Naar jezelf kijken onder het videobellen is geen ijdelheid

We zien elkaar vaker online dan live, waardoor je in opvallende situaties terechtkomt. Misschien belandde ik dit jaar wel een keer op de wc van een collega. Met mijn gezicht goddank naar de deur, dat wel. Maar wat zeggen gebaren en gezichtsuitdrukkingen in een videocall eigenlijk? En wat kun je maar beter wel of juist niet doen? Ik zoomde met Denise Dechamps van de Body Language Academy om alles over online lichaamstaal te weten te komen.

Denise, waar moeten we beginnen?
‘De basis is wat je in beeld brengt. Veel mensen richten de camera van een laptop vanaf beneden omhoog. Naast het feit dat het weinig charmant is begin je ook een gesprek niet goed. Het beeld maakt duidelijk dat het geen normaal gesprek is, waardoor het moeilijker wordt. De vuistregel is daarom: laat het zoveel mogelijk op een echt gesprek lijken. Zet je camera op ooghoogte, neem je navel als ondergrens en houd een paar centimeter boven je hoofd. Niemand hoeft je kruis te zien en het plafond is oninteressant. Als je het kader goed hebt en je naar voren komt om iets te benadrukken, dan blijf je daar ook binnen. Zorg er ook voor dat een deel van je schouders en bovenlijf in beeld is en laat dit afhangen van hoeveel je je handen gebruikt. Doe je dit veel? Dan toon je minder bovenlijf. Doe je dit weinig? Laat dan wat meer bovenlijf zien. Het is al moeilijk omdat je gesprek 2D is, je wilt er dus voor zorgen dat al het andere zo normaal mogelijk is om verbinding te maken.’

Hoe maak je videobellen minder ongemakkelijk?
‘Verberg jezelf in een meeting voor jezelf. Het brein richt zich automatisch op het bekendste gezicht; het is dus geen ijdelheid als je vooral met jezelf bezig bent in een videocall. Het is een manier van overleven. Je maakt dit minder ongemakkelijk door jezelf klein in beeld te brengen of jezelf af te plakken met een post-it. Hierdoor zijn je ogen gefocust op de ander en kom je minder afgeleid over. Je ogen zijn misschien wel het belangrijkste element bij het zoomen.’

Wat is de ideale setting voor die online meeting?
‘Ik hanteer altijd L-A-P. Het licht, daartussen het apparaat en dan de persoon. Ogen zijn superbelangrijk. Vaak zitten mensen met een raam achter zich, waardoor je de ogen niet goed ziet. Zoek naar een plaats waar dit allemaal goed is. Het licht, en een rustige achtergrond. Door de reflectie van het licht in je ogen geef je de ander het idee dat het een gesprek echter is. Denk maar aan je speelgoedpop van vroeger, die heeft ook een twinkeling in de ogen. Bedenk van tevoren hoe iets eruit ziet. Ik start vooraf een andere meeting om een preview te hebben van mezelf. Het is net als bij een sollicitatie: de eerste indruk is hardnekkig.’

En wat moeten we laten?
‘Stop touching yourself. Het klinkt een beetje gek, maar aan jezelf zitten in een frame vergroot het uit. Als jij uit ongemak een hand in je nek legt, dan wordt zo’n gebaar heel groot. Net als dat je aan je neus krabt. Mensen doen ook vaak nog even hun kleding of haar nog goed als de camera al aanstaat, zoiets doe je normaal gesproken in een gesprek ook niet. En als het even kan ook liever niet eten en zo min mogelijk drinken.’

Waar moeten we meer op letten?
‘Je handen geleiden de aandacht en je gezicht laat emoties zien. Dit zijn de belangrijkste tools die je hebt. Zorg er dus voor dat die goed zichtbaar zijn. En denk na over het doel van je gesprek. Is het een zakelijk gesprek en heb jij een jasje aan en de ander een hoodie? Dan sta je al één-nul voor.’

Weten wat je collega denkt door alleen maar naar het gezicht te kijken? Stay tuned, want de volgende keer neem ik met Denise de opvallendste gezichtsuitdrukkingen door.