Tip tip tip: Desperados op Netflix is zó slecht en je wilt ‘m zien

Yessss, zet je hersenen maar even uit. Die heb je de komende anderhalf à twee uur niet nodig, want dan ga je Desperados kijken op Netflix. En daar is precies geen enkel moment van nadenken bij nodig. Hoe fijn is dat? Een heerlijk hersenloze, zo-slecht-dat-ie-leuk-is-film en het allerbeste nieuws is dat-ie ook al lekker online staat. TOP.

Flauwe grappen, chickflick, oversekste teksten, mooie mensen: alle ingrediënten zijn er, hoor. En het verhaal is… Nou ja, zoals je verwacht van zo’n film als deze: niet ijzersterk. Maar prima om je wel heel goed te entertainen. Het plot is namelijk als volgt: Wesley (Nasim Pedrad) is een vrijgezelle vrouw in haar dertiger jaren, die aan het daten slaat. Ze heeft dan een succesvolle date met de knappe Jared (Robbie Amell) en duikt erna met hem het bed in.

Lijkt dus allemaal zo klaar als een klontje: dit is een match. Maar dan hoort ze niets meer van hem en dát is natuurlijk niet zo charmant. Met een glas of acht teveel wijn in haar mik besluit ze dat ze dit niet hoeft te pikken (you go girl) en helemaal anno 2001 stuurt ze hem een mail. Geen app, geen sms, maar een mail. Lekker old school.

En niet een heel degelijke mail ook trouwens, iets met ‘jouw penis ging in mijn vagina en nu hoor ik niks meer van je SUKKEL’. Nee serieus, dat is letterlijk de vertaling van wat er in die mail staat. En dat dan in het kwadraat. Op zich terecht natuurlijk, ware het niet dat Jared haar even later opbelt om te zeggen dat-ie een ongeluk heeft gehad en in het ziekenhuis ligt en niet bereikbaar was — en sorry daarvoor.

In plaats van the walk of shame te doen en alles op te biechten, besluit Wesley de mail te onderscheppen voordat Jared die kan lezen. Dat brengt haar om een onverklaarbare reden naar Mexico, waar ze — je raadt het nooit — een ex-lover tegen het lijf loopt. In Mexico. Je begrijpt het al: je moet niet te veel vraagtekens of kritische blikken werpen op deze film want dan verpest je het. En die hersenen had je toch al uitgezet dus dat kan ook niet eens.

Eerlijk: gewoon een fijne feelgoodfilm die heerlijk wegkijkt. Geen Oscar-waardige, maar daar heb ik toch geen behoefte aan. Even. Niet. Nadenken. Check de trailer hieronder maar als je nog twijfelt.