Proost: een kater hebben is goed voor je mentale gezondheid

Vandaag zingen we het Wilhelmus en proosten we op de koning: met z’n allen maar toch alleen.

We staan niet bij een overvolle oranje kroeg. We zwieren niet door de stad. We tekenen geen rood-wit-blauwe vlaggen op onze wangen, struinen niet langs leuke marktjes en eten geen oranje tompoucen bij onze ouders. We zitten thuis. Het is geen echte Koningsdag. En Woningsdag is het stomste woord van 2020, dat kan ik je alvast verklappen. Maar ja, omdat je íets moet op deze 27 april en niet geheel in een diep dal wilt vallen, kun je best een wijntje inschenken vanmiddag. Of twee. Want een kater, dat is zo erg nog niet, om te hebben the day after.

Alcohol zorgt voor een aanmaak van neurotransmitters in je brein, die geluksstofjes bevatten. Endorfines komen vrij bij het drinken van een alcoholische kanjer en tja, that stuff makes you happy. Endorfines zijn oppeppers. En dat happy gevoel blijft best lang hangen. Gelukkig maar, want die kater is an sich niet zo’n pretje, met een bonkend hoofd en een misselijke vogel in je keel. Maar je voelt je wel, ondanks de fysieke kwalen, best gelukkig.

Dat komt ook omdat een kater je impulsen wat loslaat, je inhibitievermogen, het kan je allemaal wat minder schelen. En je hoeft nu ook niets te doen. Plan je werk een dag vooruit, zorg dat je volledig horizontaal op de bank mag en bestel een hamburger. Nu mag je, want je hebt een kater. Verwen jezelf, dus. Haal die Mac. Drink die milkshake. Eet die zak chips leeg. Alles kan en mag, want het boeit je vandaag helemaal niets. Dat doet die kater met je brein.

Volgens sommige experts kan een kater je daarom juist ‘levendiger’ laten voelen. You feel alive and kicking, je bestaat, je bent erbij. Je doet wat. Al is het maar wijn drinken met een Zoom call op je laptop met vrienden, maar toch. Dus. Al zin in die kater gekregen? Wij ook. Je zou haast het feestje er voor overslaan. Komt dit jaar zonder enige evenementen, festivals en feesten wel goed uit misschien. Dus proost, driedubbel, op de Woning, dit jaar. We verdienen een proost en een goed, landelijk, luidkeels Wilhelmus. Den vaderland getrouwe, is het niet? We doen dit samen, al ben je misschien wat alleen vandaag op Koningsdag 2020 en zie je al die anderen niet. Ook zij staan het nationale lied te zingen.

We kunnen het.

Cheers, Wim-Lex. Ik hoop je volgend jaar weer in een drukke stad te zien koekhappen.