Real life “Ik had seks met een medepassagier”

Christine (36) vloog business class van LA naar huis en ze durft niet eens aan haar vriendinnen te vertellen wat ze uitspookte met haar medepassagier. 

“Oh, als ik dit verhaal van iemand anders gehoord zou hebben, zou ik meteen mijn oordeel klaar hebben. Seks in het vliegtuig: sowieso ai. En dan ook nog eens met een medepassagier. Als in: iemand die je dus niet kende voordat je in het vliegtuig stapte? Onbegrijpelijk. En toch heb ik het gedaan.

Nou oké, het ligt misschien iets genuanceerder bij mij. Ik had deze man op de heenreis al ontmoet. We zaten allebei in de business class naar LA. We reisden allebei voor werk en raakten aan de praat. We kregen een drankje en nog een en nog een. We spraken over van alles. Het gekke is dat je je soms veel vrijer voelt om aan een onbekende alles te vertellen omdat je die waarschijnlijk nooit meer zult zien en je geheimen veilig lijken. Mijn moeder was net daarvoor overleden en ik had dat verdriet steeds weggestopt. Hij stelde de juiste vragen en ineens kwam er veel verdriet uit. Afijn, los van de goede gesprekken is er niets gebeurd tijdens die vlucht. Maar toen ik zes dagen later terugvloog, zag ik hem weer. Hij is een nogal ondernemend type dus hij had binnen no-time geregeld dat we naast elkaar zaten. Weer verwende de stewardess ons met heerlijke wijnen en we spraken allebei over wat we hadden gedaan de afgelopen dagen. We bleken in heel veel dezelfde restaurants te zijn geweest, maar dan steeds net op een andere dag. Op een gegeven moment sliep iedereen om ons heen en trok ook de stewardess zich terug voor de nacht. Wij hadden het idee opgevat om tegelijkertijd naar dezelfde film te kijken. Dat doe ik met vriendinnen ook altijd en dat is ontzettend leuk. De film Beautiful Boy was intens aangrijpend dus hup, daar ging ik weer. Tranen. Ik veegde ze steeds weg, maar hij zag het natuurlijk en pakte mijn hand om me te troosten. Alleen… Hij liet hem niet meer los. Op een volgend moment bracht hij mijn hand naar zijn mond en gaf er een kusje op. Daarna heb ik geloof ik mijn hand op die van hem gelegd en daarna, oh, het klinkt zo flauw als ik het vertel, gaf ik een kus op zijn hand en hij daarna weer op die van mij. Op een bepaald moment had de lievigheid plaatsgemaakt voor een heel ander gevoel. Ik wilde zoenen en meer dan dat. Dus ik kroop over de richel die tussen de twee business class-stoelen staat en ben gewoon naast hem gaan zitten. Tussen zijn benen, mijn rug tegen zijn buik. Nog relatief ‘onschuldig’. Hij had zijn armen om mijn middel. Zo zou je ook rond een kampvuur kunnen zitten, toch? Heel langzaam begon hij met zijn vingers over mijn arm te aaien. Hel zachtjes duwde ik mijn onderbeen tegen dat van hem zodat onze huid elkaar raakte. Toen hij een zacht kusje in mijn nek plantte, sidderde ik. Ik geloof dat ik zijn handen richting mijn navel heb bewogen. En verder. Bij wat er toen gebeurde, kun je je wel een voorstelling maken, denk ik. Alles heel zachtjes en beschaafd. Op een gegeven moment ben ik weer naar mijn eigen stoel gegaan, al heb ik over de richel zijn hand vastgehouden. Toen we allebei onze bagage pakten, kuste hij me lang op mijn mond. ‘Ik vind je en ik zie je,’ zei hij. Ik hoop dat het zo is, want we moeten sowieso nog het een en ander afvinken en bovendien maakt het dit verhaal net een beetje minder ordinair, vind je niet?”

In deze ongewone tijd vroegen we mensen om hun eerlijke verhaal. Om anderen niet te kwetsen is de naam van Christine aangepast.