Real Life: “Ik heb met mijn peuk een brand veroorzaakt”

Esther (22) durft tegen niemand te zeggen dat het haar schuld was. En het gebeurde alleen maar omdat zij zo nodig moest roken…

“Ik was met vakantie bij mijn ouders in Spanje. Ze hebben daar al jaren een huis, op een heuvel aan een vallei. Beeldschoon. En droog. De zomers zijn er zo heet dat het zelfs ’s nachts nog boven de dertig graden is. Vorig jaar zomer waren mijn ouders zelf in Nederland om de warmte te ontvluchten en ging ik met twee vriendinnen in hun huis. Beetje zonnen, zwemmen en ’s avonds uit. Dat werk.

Op een avond was het zo ongekend warm dat ik niet kon slapen, wat ik ook probeerde. Ik draaide naar links, naar rechts, ging zo’n beetje tegen de ventilator aan liggen: niets werkte.

Op een gegeven moment ben ik op het balkon gaan zitten. Een blikje cola light uit de ijskast en een sigaretje zouden het komende kwartier mijn beste vrienden zijn. Ik nam slokjes en hijsjes en keek naar de sterrenhemel.

Wat er is gebeurd weet ik niet precies en ik weet ook niet zeker of het door mij komt, maar ik heb mijn peuk weggeschoten met mijn wijsvinger, zoals ik dat in Nederland zo vaak doe. Maar zonder ‘m uit te drukken dus. Daarna ben ik in mijn bed gaan liggen en lukte het me zowaar om in slaap te vallen.

Een paar uur later werden we wakker van sirenes en een blusvliegtuig. Er was een enorme brand in de vallei ontstaan. Wij waren veilig. De brand was net onder ons huis ontstaan en de wind stond voor ons de goede kant op. Bovendien is ons hele huis helemaal ommuurd met stenen. De brandweer kwam ons wel vragen stellen. Of we iets gezien hadden of iets konden verklaren. Ik kon het niet, ik durfde het niet. Ik heb gezegd dat ik lag te slapen en pas wakker werd van al het geluid dat zij veroorzaakten.

En nu ben ik zo bang dat ze er toch achter komen. Op mijn telefoon kun je zien dat ik vlak voor de brand ontstond actief was. Ik heb zo’n stress dat het pijn in mijn buik doet. Gelukkig is iedereen tijdig geëvacueerd en zijn er geen slachtoffers, maar de kosten zijn enorm. Ik blijf worstelen met de vraag of ik het moet vertellen of verdringen. Want dit is in ieder geval heel slecht voor mijn hart.”