Real life: “Ik vind de dochter van mijn vriendin intens stom”

Mara en Anneloes zijn al jaren goede vriendinnen, maar sinds ze allebei een dochter hebben is het mis. 

‘We waren samen zwanger, te gezellig. Toen bleek dat we allebei een dochter kregen, wisten we: beste vriendinnen. We wonen in een dorp vrij afgelegen en landelijk, dus we zagen het al helemaal voor ons. Onze meisjes hadden verder niemand nodig behalve elkaar.

Dat ging een tijdje goed. Als baby en peuter, maar op de kleuterschool begon ik al patronen te zien die me niet zo aanstonden. Bozig en nukkig zijn kleuters wel vaker, maar zij manipuleerde. Als ik de meisjes naar school bracht was er niets aan de hand, maar ging ik samen met mijn vriendin dan, klampte ze zich als een hysterica aan haar moeder vast en gilde ze dat ze niet alleen in de klas achtergelaten kon worden. Het verscheurde mijn vriendin, maar als ik zei dat het de dag ervoor prima was gegaan en ik het idee had dat ze een beetje aan het testen was, geloofde mijn vriendin me niet.

Inmiddels zijn onze dochters negen jaar en vind ik de dochter van mijn vriendin met de dag minder leuk worden. Ze manipuleert, vertelt leugens en gisteren toen ik onverwacht op het schoolplein liep (mijn dochter was haar brood vergeten), zag ik hoe ze met een ander meisje een kind dat twee klassen lager zit vasthield en tegen een jongetje riep om het meisje te slaan. Ik wist niet wat ik hoorde. En nu weet ik niet of ik mijn vriendin moet bellen om dit te vertellen. Onze relatie is al zo gespannen door haar dochter. Wat vinden jullie?’

In deze ongewone tijd vroegen we mensen om hun eerlijke verhaal. Om anderen niet te kwetsen zijn de namen van Mara en Anneloes aangepast.