Real life: mijn vriend heeft een seksverslaving en het is walgelijk

Toen ze Jorik leerde kennen raakte Kim (28) op slag verliefd. Maar na een paar maanden komt ze erachter dat de man die zo lief voor haar is er een bijzondere lifestyle op nahoudt. Zijn geslachtsdeel in zoveel mogelijk vrouwen steken. Op het dwangmatige af.

‘For the record: ik heb nog nooit iemand op de eerste avond uitgenodigd bij me thuis, maar alles aan hem maakte me week. Zijn verhalen over Cuba. Het feit dat-ie eigenlijk wat aan de kleine kant was. De kuiltjes in zijn wangen. Het mooie gebit. De grote praatjes en de verhalen die hij vol overtuiging kon vertellen. Misschien voel je het wel meteen als je verliefd wordt op iemand met een laag zelfbeeld, maar hij gedroeg zich als een boefje van het leuke soort en kon erg goed met vrouwen omgaan.  Dus daar ging ik, met blosjes door de straten van Amsterdam. Naast hem in de auto. Giechelend. Zijn mysterieuze blik ontwijkend. 

Hoe Jorik me aanraakte tijdens de seks had ik nog nooit gevoeld bij een man. Het ene moment teder, het andere moment extreem ruw. Haren-trekken-ruw. Je wist nooit precies welke kant het op ging, maar alles voelde als één vloeiende handeling. Alsof hij precies had bedacht welke stappen erna gingen komen. Ik denk dat we in de eerste maanden meer seks hadden dan ik die afgelopen drie jaar had gehad. We konden niet van elkaar afblijven. Soms vijf keer op een dag niet. Op feestjes niet. Ik voelde me zo vrouwelijk, vrij en bemind. Het was heerlijk. 

Na twee maanden barstte de bubbel toen ik erachter kwam dat hij na een avond stappen bij een ander had geslapen. ‘Dit staat los van mijn liefde voor jou. Ik ben een man, ik heb soms moeite om me te gedragen.’ Ik beet op mijn wang en bleef. Ik haatte hem, maar hield van hem. Nog geen week later was het raak toen ik berichtjes kreeg van ene Hanna. ‘Succes, hij doet heel Amsterdam.’ Toen ik Jorik daarmee confronteerde noemde hij haar ‘een leipe, gestoorde chick’. Iedereen wilde met Jorik zijn. Ik dacht ook vaak dat vrouwen gewoon jaloers waren en wilden stoken. 

Ik heb me nog nooit zo’n naïeve trut gevoeld als nu, maar in de weken erna bleven de berichtjes van vrouwen, de slippertjes en de ‘sorry’s’ zich opstapelen. Ondertussen betrapte ik hem meerdere keren erop als hij onder de douche aan zichzelf zat. Zelfs als we die ochtend nog seks hadden gehad. Hij wilde veranderen, zei hij. Hij had schade. Hij kon zichzelf soms niet inhouden, al wilde hij het graag. Het lag aan bindingsangst. Problemen met zijn moeder vroeger, gezeik. Hij had eigenlijk nog nooit vaker dan hooguit twee keer seks gehad met hetzelfde meisje, ik was zijn eerste vrouw bij wie het anders voelde. Hij ging in therapie, voor ons. 

De maanden erna was het rustig. Dacht ik. Tot die dag waarop mijn ‘nieuwsgierige ik’ het mapje met de foto’s op zijn laptop vond. Duizenden foto’s. Smerige foto’s. Een hoeveelheid vrouwen waarmee je stadions kunt vullen. Mijn hart brak pas echt toen ik zelfs foto’s van een van mijn collega’s vond. En toen viel alles samen. Zijn sociale isolement. Het feit dat hij amper vrienden heeft. Zijn stemmingswisselingen gedurende de dag. Het dwangmatige masturberen. 

Mijn vriend heeft een seksverslaving.

Ik confronteerde hem en hij huilde als een baby. De therapiesessies zijn inmiddels opgeschroefd en Jorik doet er alles aan om aan zichzelf te werken. Mijn vrienden zeggen allemaal dat ik hem moet laten vallen, maar ik kan al onze mooie gesprekken, fijne dates en leuke momenten niet vergeten. Ik heb hem gezegd dat ik tijd nodig heb om te helen en niet zeker weet of ik nog wel zijn vriendin wil zijn, maar ik wil hem ergens ook niet in de steek laten, hoe walgelijk ik zijn gedrag ook vind. Ik had nooit verwacht ooit in zo’n situatie verzeild te raken but here I am, houdend van de man met schade die mij nu schade geeft…’

In deze ongewone tijd vroegen we mensen om hun eerlijke verhaal. Om anderen niet te kwetsen zijn de namen van Kim en Jorik aangepast.