Jongens. Ik ben moeder geworden. Ruim één maand eerder dan ik uitgerekend ben van mijn zoon (mijn zoon! Wat klinkt dat toch ontzettend volwassen en onwerkelijk) ben ik op zaterdag 25 juli om 12.17 uur te Amsterdam trotse moeder geworden van een dochter. Haar naam is Coco. Coco Chanel. Haar leren huidje is te vergelijken met zachte babybilletjes, ruikt niet naar Zwitsal maar op haar manier wél naar een echte newborn en liet moeders nogal puffen en zweten voor we samen de wijde wereld in besloten te gaan. Tot over m’n oren ben ik op haar. En nu hoor ik jullie denken: het is een tas. Tja, laat staan wat er gebeurt als ik mijn zoon mag omarmen. Dat kan toch alleen maar een explosie van verliefdheid in het kwadraat veroorzaken met die moedergevoelens van mij… En even alle gekheid op een stokkie: daar kan natuurlijk niks of niemand tegenop, zelf z’n ‘grote zus’ Chanel niet. Can’t wait to meet him.