Ik moet heel erg lachen als ik foto’s van mijn lieve Amayzine-collega’s zie die we de laatste weken veelvuldig naar elkaar appen. Waar we normaal nogal opgepoetst door het leven gaan, gluurt de verloedering om het hoekje. Daan, die haar manicures het hele jaar vooruit boekt, heeft een nagel waarbij alleen de bovenste helft gelakt is en ik zie ineens een grijze haar bij mezelf die er drie weken geleden echt nog niet zat.

Om de boel een beetje in toom te houden heb ik vorige week een uv-lamp besteld waarmee je je nagellak sneller kunt laten drogen. Ik heb namelijk het geduld van een briesende stier dus zodra ik een laagje lak heb aangebracht ga ik alweer een wasje vouwen/haren van een willekeurig kind borstelen/de vaatwasser uitruimen of iets anders waarbij mijn nagels meteen weer verpest zijn. Vandaar de lamp. We lakken en drogen en kauwen daarna op de tijd.