Sommige tv-programma’s zijn anders. Die zijn gemaakt met zoveel geduld, liefde en respect dat het je raakt. Ga er maar eens aan staan: zes vrouwen die verkracht zijn volgen tijdens een loodzware therapieweek in Kroatië. Geraldine Kemper deed het.

Laat de cijfers even op je inwerken. Meer dan één op de tien vrouwen in Nederland is ooit verkracht. Waarom horen we hier zo weinig over? Praten over verkrachting voelt ongemakkelijk. We weten allemaal dat ‘het’ gebeurt, maar het is een pijnlijke realiteit die ons ergens diep van binnen zó raakt dat we het er liever niet over hebben. We verwerpen het liever. Zie daar: de geboorte van een taboe. En juist dat maakt dat slachtoffers van seksueel geweld vaak jaren rondlopen met een verhaal dat ze niet durven te delen. Soms ook omdat ze zich schamen en vaak met een posttraumatische stressstoornis (PTSS) als gevolg. Het is verschrikkelijk.

Geraldine neemt de vrouwen mee naar Kroatië om, met de hulp van verschillende vormen van therapie, te proberen hun PTSS te bedwingen. En geloof me: deze verhalen gaan je niet in de koude kleren zitten. Ik kijk de serie en voel te veel om te beschrijven. Frustratie. Woede. Een brok in mijn keel. Angst. Ik voel tegelijkertijd ook veel respect voor de vrouwen die moedig genoeg zijn hun ingrijpende verhalen te delen. En Geraldine, er was geen betere presentatrice geweest voor dit programma. Wat een bewondering voel ik voor je. Wat kun jij trots zijn op de vrouwen, dit team en jezelf dat jullie het lef hebben gehad dit taboe te doorbreken. Een programma over een absoluut kolereonderwerp, dat er écht moest komen. Jullie hebben het zorgvuldig gemaakt. Onwijs knap. Ik ben er een beetje sprakeloos van.

Geraldine en de vrouwen is nu te zien op Videoland.

Beeld: RTL