Vechten bij The Voice

Vrijdagavond kun je ons uittekenen op de bank, glaasje wijn op negen uur (de richting), Voice-app op drie uur en de tv als centraal middelpunt op twaalf uur. Ik verheug me dus nu al op vanavond. Helemaal omdat ik vorige week een aankondiging zag van de enige echte battle die ertoe doet in 2020: die tussen Lil Kleine en Anouk.

Een zoektocht op internet leert dat we het gevecht pas op 7 februari zullen zien, maar het werd toch echt vorige week aangekondigd. Misschien was het een hallucinatie, het gevolg van een slokje teveel van mijn heerlijke vino of een stuntje van RTL om me te verleiden om straks weer te kijken (niet nodig, ik kijk sowieso), maar ik was weer even helemaal in de ban van Anouk en Lil.

Want hoe moet het toch zijn om iemand die zodra hij zijn mond opent voor jou klinkt als zestien krijtjes over het schoolbord? Ik kan me voorstellen dat Anouk dat bij de Cruijffiaanse oneliners van Lil Kleine heeft namelijk. ‘Ik vind dat je heel erg laat zien dat je gewoon iets doet wat je eigenlijk heel leuk vindt. Dat hoor je ook in je stem. Alleen, als ik zo naar je kijk, dan zie ik dat je nog veel meer kan.’

Je ziet dat het echte talent zich concentreert op rechts (voor de kijker), waar Waylon en Anouk soms hun lachen niet lijken te kunnen inhouden als Lil Kleine weer eens als eerste, en enige, draait. Om zijn verrassende keus nog enigszins goed te maken gaat hij heel instemmend naar Ali B knikken. Zo van: gast, dit is echt goed.

Laten we er even niet omheen draaien: Ali B zit daar omdat hij geweldige televisie maakt en een uitzending kleurt. Anouk en Waylon zijn de enige echte muzikanten. Ik gok dat Ali en Lil Kleine de G op de piano niet kunnen aanwijzen en ook niet weten dat een piano 88 toetsen heeft (ik moest het zelf ook even opzoeken), maar dat maakt op zich niet uit. Ook zij hebben succes en hits en ik zag Lil Kleine een keer bij de Vrienden van Amstel en ik was onder de indruk van hoe zo’n klein mannetje zo’n zaal in beweging krijgt. Ik heb de hele dag erna ‘Drank en drugs’ gezongen (tikje gênant als moeder van drie, maar soit), dus alle lof voor Lil en Ali, maar qua zangcapaciteit mogen ze natuurlijk de veters van Anouk en Waylon nog niet eens strikken.

Ik begrijp dus best dat Anouk wat opgebouwd zuur had waar het de wat minder kundige commentaren van Kleine betrof en dat er in een grote gulp uitkwam toen hij bij een artiest van zijn genre geen reactie wilde geven.

Anouk had al weken minnelijk geglimlacht als ze wat hoorde pruttelen op eigen rechts en was het hele seizoen tot nu toe kritisch en kundig doch vriendelijk en beleefd tegen de kandidaten, maar nu kwam het eruit. Op zich ook nog best begrijpelijk.

Dat gaan we vanavond dus allemaal zien. Maar wat we niet zien is wat er backstage gebeurde. Daar zou het tienletterige k-woord gevallen zijn dat gevolgd werd door een linkse directe van Anouk. En ik gok dat Anouk een behoorlijke boksbitch is die Lil met een stevige stoot zo in de touwen van de ring mept.

Het schijnt dat er straks invalcoaches komen zodat de twee kemphaantjes niet tegelijk in een ruimte hoeven te zijn. Ik zou het heerlijk vinden, een dubbele battle. Een on stage en een in de stoelen.

Maar vanavond is vanavond is vanavond en is de talkshowoorlog even van de troon gestoten door het The Voice-gevecht.