Waarom een beetje ruimte voor chaos in je leven très bien is

Het was een zin die bleef hangen na het lezen van een interview met Renée Koudstaal in Het Parool, schrijver van het boek ‘Leven als een Parisienne, ook als je hartstikke Nederlands bent’. De vrouw in Parijs houdt tijd vrij voor een beetje chaos. Wat is dat toch met de magie rondom de Parisienne en belangrijker: waar is die choas in je leven goed voor?

Het is frappant, want als je chaos in je leven intikt in Google, dan krijg je duizend-en-één artikelen over hoe je dat op zou kunnen lossen. Neerlandstalige tips welteverstaan, het blijkt behoorlijk de aard van het beestje. Maar de Parisienne omarmt die chaos juist, zouden wij dat ook meer moeten doen?

Chaos geeft originele ideeën, zegt Tim Harford in zijn boek ‘Messy’. Daar wil je natuurlijk ruimte voor maken. Alleen ruimte voor chaos, hoe plan je dat in? Want ontstaat chaos juist niet vaak als er te weinig tijd is en alles tegelijk moet? Uit onderzoek blijkt dat de Fransen meer vrije tijd hebben, dan bijvoorbeeld wij. Zo’n 36 vakantiedagen tegenover de gebruikelijke 25 in Nederland. Komt bij dat de werkweek in Frankrijk gemiddeld 35 uur is tegenover 40 en voilà. Daarnaast zijn vakanties heilig en zegt bijna elke Fransoos te werken om te leven en niet te leven om te werken. Misschien is dit wel de instelling waar het ons aan ontbeert om een Parisienne te worden met ruimte voor net dat beetje chaos in haar leven.

Maar eerlijk: misschien is het geheim van de Parisienne wel dat door ruimte voor chaos haar leven nooit saai wordt. Mensen sneuvelen niet voor niks één voor één aan sleur. Met wat meer laissez-faire zou het zomaar anders kunnen lopen dan gebruikelijk. En die keren dat we op tijd naar bed gingen, geen extra fles wijn opentrokken en te vroeg waren voor een afspraak kunnen we ons later toch nooit meer herinneren. Wel die keer dat alles anders liep dan gepland.

Dit is een stukje Parisienne dat ik omarm. Je l’embrasse. Al denk ik dat ik de finesse van het minder luidruchtig zijn en met mate lekkere dingen eten nooit ga beheersen, maar daar ben ik verder helemaal oké mee.