Waarom je juist ’s ochtends wilt wandelen

Tussen zeven en acht uur de Timberlands aan, trui over het hoofd en huppatee, het bos in. Zo zien mijn ochtenden er nu ongeveer uit. Ik wandel iets meer dan een uur, daarna ren ik onder de douche door om vervolgens make-uploos te gaan werken.

Ik betrap mezelf er trouwens op dat het elke morgen vijf minuten vroeger wordt, want het moment dat de zon opkomt maar dat het nog wel net stil is mag van mij de hele dag duren. Als je nu denkt: waar the hell heeft zij het over? ’s Avonds wandelen is ook prima.

Experts roepen van alles over wandelen, maar wat klopt nou wel en wat klopt niet?

Met wandelen verbrand je calorieën, dat is een feit. Maar er zijn mensen die beweren dat je sneller afvalt door te wandelen, dan door bijvoorbeeld een rondje te rennen. Daar zit een beetje waarheid in, want met wandelen verbrand je vetcalorieën terwijl je met bijvoorbeeld hardlopen (veel meer) koolhydraatcalorieën wegwerkt. Maar hoeveel je verbrandt heeft natuurlijk met veel meer te maken, denk aan je conditie, je gewicht en hoe intensief je beweegt. Je mag er grofweg van uitgaan dat dit tussen de 60 en 80 calorieën per kilometer ligt bij een wandeling, maar dan moet je wel stevig doorstappen.

Next question, want op welk tijdstip kun je het beste wandelen? Ik zweer bij ’s ochtends, maar onze Lotte prefereert een rondje na het eten. Onderzoek toont aan dat als je ’s ochtends sport (of beweegt), je vetverbranding hoger is en je minder hongerig bent. Gunstig natuurlijk, míts je een ochtendmens bent, want het kan zomaar zijn dat bij avondmensen het lichaam nog niet goed wakker is en dan kun je de warming-up maar beter niet overslaan. Goed nieuws voor slechte slapers, want sporten of bewegen als je wakker wordt zou zomaar kunnen zorgen voor een betere nachtrust. Door meteen te bewegen signaleert je brein wanneer je wakker moet zijn en wanneer je dus weer moet gaan slapen.

En Hippocrates zei het al: wandelen is het beste medicijn, dus denk daar maar aan als je deze dagen door de regen ploetert.

Bronnen: Huisarts.nl en Runner’s World