Waarom het zo moeilijk is om néé te zeggen
Hell no to the no no no. Wil je me helpen verhuizen, kun je dit of dat voor me doen, mag ik je favoriete jeans lenen? Een paar voorbeelden waar iedereen mee te maken krijgt en waar je misschien uit beleefdheid ‘ja’ op zegt, ook al wil je dat liever niet. Maar waarom is nee zeggen zo ingewikkeld?
Ik trapte er laatst nog in. Het ene moment kreeg ik een berichtje van een vriendin over een bootcamp en twee dagen later lag ik buiten met drie graden op de koude grond in een plank position. Misschien zijn we bang dat we als bad guy worden gezien als we een keer gewoon nee zeggen. Wees nou eerlijk, hoe vaak heb je ja gezegd tegen iets wat je eigenlijk niet wilde?
Gijs Deckers is filosoof en geeft workshops gericht op dit onderwerp. Deckers vertelde Vogue dat je het kan linken aan de evolutie, want buitengesloten worden door de groep was vroeger levensgevaarlijk. Vanuit de cognitieve gedragstherapie is het ook duidelijk te verklaren. Er zijn angsten aan gebonden, onder andere die om afgewezen te worden én het zogeheten Imposter Syndrome. Stel dat je vroeger buitengesloten werd, dan denk je door die ervaring dat je ja moet zeggen op de meeste vragen, want straks word je weer buitengesloten. Je bent in gevecht met eerdere angsten en ervaringen. Daarom is het zo moeilijk om nee te zeggen.
Zo zeg je trouwens nee op een fijne manier:
- Leuk dat je het vraagt, maar nee.
- Sorry, dat gaat helaas niet werken.
- Kom met een andere suggestie die je wel kan doen.
- Mag ik er even over nadenken?
- Nu even niet.
- Dit vind ik niet zo bij mij passen.
- Dat gaat mij niet lukken, misschien kan ik iets anders doen.
- En natuurlijk een simpele ‘nee’. Lekker direct.
Dus de volgende keer als die minder leuke klasgenoot van heel vroeger weer contact met je zoekt, onthoud dan: nee is ook een antwoord. Als je ja tegen iets zegt, zeg je nee tegen jezelf.
