5 dingen die je niet begrijpt van Italianen

Italië is mijn grote liefde, ik droom mezelf elke nacht op het strand van Fasano, een frietje stelend van het bord van mijn dochters, een glas Pietra Bianca (de lievelingswijn van Madonna en van mij) in aantocht en het winkeltje met de mooiste kaftans dat op me wacht om na de lunch bezocht te worden. Het eten, de mensen, de muziek; er is niets dat ik niet leuk vind, maar er is wel een aantal dingen dat ik niet begrijp.

1.  Dat betalen in een koffietentje
In Italiaanse bars geldt het principe: eerst betalen, dan halen. Dus ik moet van tevoren exact weten wat ik ga bestellen (zoveel ijsjes, deze smaken, dan drie cappuccini, twee sapjes en drie glazen water en dat aan de bar bestellen), en met dat bonnetje ga je vervolgens naar de toog waar alles gemaakt gaat worden. Bedenk je ineens dat je misschien toch nog wel een frappé erbij wilt, dan heb je pech en moet je weer opnieuw in de betaalrij en daarna naar de afvalrij. Ik vind het onhandig en omslachtig voor mezelf en voor hen lijkt me ook een gemiste kans, want je hebt nul bijverkoop. Maar het zal ongetwijfeld aan mij liggen.

2.  Dat gedoe over de cappuccino na twaalf uur
Het zal heus te maken hebben met spijsvertering. Koffie met melk is een beetje eten en drinken tegelijk dus dat consumeer je ’s ochtends en na de lunch zijn het louter ‘push caffè’ die je drinkt, oftewel koffie zo sterk (che sveglie anche i morti, oftewel zodat het de doden laat ontwaken) dat het de spijsvertering een stevig zetje geeft. Maar om een cappuccino na twalaven nou als een teken van slecht gedrag te zien (om maar te zwijgen van een latte macchiato), dat gaat mij persoonlijk toch wel weer wat ver.

3.  De Italiaanse Funda (en rommel)
Weleens naar een huis gekeken in Italië? Gewoon voor de fun omdat je toch niets beters te doen hebt, moet je eens kijken naar immobiliare.it en je weet niet wat je ziet. Waar wij een tienrittenkaart bestellen bij grofvuil en zelfs nog een muurtje een lik verf geven teneinde alles tiptop te presenteren, zie je op de Italiaanse sites een en al ellende en troep, troep, troep. Uitpuilende vuilniszakken, stapels dozen, afgebroken droogrekken, kinderpotjes, hondenmanden…

4.  Sowieso de inrichting
Italianen maken de mooiste kleding, de meest bijzondere meubels, al het goede en mooie komt uit Italië, maar ik moet het eerste mooi ingerichte huis (en ik heb er best een hoop gezien) of beeldschoon ingerichte hotel (mits klassiek, want die zijn er wel) nog tegenkomen.

5.  Dat ze zo lang thuis blijven wonen
Al kunnen ze daar ook niet zoveel aan doen, want de huizen zijn duur en als ik een moeder had die elke dag drie gangen voor me kookte met een tiramisu toe, zou ik het ook wel weten, maar toch. Samenwonen is in het katholieke Italië ook nog wel ‘een dingetje’. Ze zien het door de vingers, maar het echt toejuichen… Nee.