Carolien klust: afkijken is toegestaan
De stemmen zijn geteld. Blij om te zien dat de opkomst groot was en velen het belangrijk vonden om hun stem te laten horen. Nu natuurlijk nog zien wat de coalitie gaat worden en of er daadwerkelijk grote veranderingen zullen zijn ten opzichte van nu. Ik hoop oprecht dat de partijen goed samen gaan werken om uit deze crisis te komen met de toekomst van onze kinderen continu in het achterhoofd.
Ondanks de vele tegenslagen op de bouw zijn er gelukkig ook een hoop lichtpuntjes. Zo is de schilder deze week begonnen met het opzetten van een eerste laag verf en nu de kleuren tot leven komen op de wanden, begint het echt als een ‘af’ huis te voelen. Alle kleuren zijn van het merk Zoffany en zijn heel mooi intens qua kleuren. Een hint: geen enkele muur blijft wit in ons huis.
Deze week ben ik voor het eerst bij Sanquin langsgeweest om te testen of ik geschikt ben als bloeddonor. Ik, die totáál niet tegen prikken kan. Maar bij het zien van hun campagne en de enorme vraag naar nieuwe donoren voelde ik mij geroepen om actie te ondernemen. Ik kan je vertellen: er liepen alleen maar vriendelijke mensen rond die enorm lief en behulpzaam waren, ik kreeg duidelijke uitleg en info wat me te wachten staat als ik mag doneren en er stond een giga tafel aan zoete dingen (#teamrozekoek) klaar voor iedereen die zojuist bloed had gedoneerd. Ik krijg binnenkort de uitslag of ik in aanmerking kom om te mogen doneren.
Al weken zit ik te googelen met Jon om de tegels uit te zoeken voor de badkamer in het botenhuis. Excusez. BOTENHUIS? Ja joh, het gaat nergens over. Ik kan echt niet wachten om hier vrienden te kunnen laten logeren en er zit dus een ieniemini badkamertje bij. En eindelijk hebben we een knoop doorgehakt. Tromgeroffel. Het wordt donkergroene visgraat op de wanden en witte visgraat op de vloer. Ik kan niet wachten tot het straks op de wanden zit.
