Daten in Italië vs. Daten in Nederland

Daten in Nederland vind ik, kort samengevat, gewoon ruk. Ja, sorry, maar het ís toch ook niet leuk? Zeker niet in coronatijden als nu, maar daarvoor vond ik het ook niet heel best eigenlijk. Daar had ik het al eerder over, en toen vergeleek ik het met hoe het daten in Amerika is (spoiler: veel beter). Het kan heus niet zo zijn dat wij in Nederland echt de grootste pech hebben als het aankomt op daten en scharrelen. Toch? TOCH?

En dus ging ik op onderzoek uit. Wie hebben hebben nou een beetje een goed imago? Als in: ze zijn gewild, verleidelijk en worden bij ons vaak geassocieerd met passie en liefde. Juist: de Italianen. Hoe gaat het daten bij hen er eigenlijk aan toe?

Helaas kon ik er niet even op uit naar Italië om daar m’n eigen research te doen want dat zou hier niet helemaal lekker vallen en we hebben nog steeds te maken met een pandemie. Gelukkig is daar het Almachtige Orakel genaamd Google en die had antwoorden. Meerdere zelfs. Wees gewaarschuwd: misschien spat je droom van een Italian Stallion wel helemaal in duigen.

Volgens de site The Culture Trip is er namelijk wel een aantal punten waar je rekening mee moet houden, mocht je er met een Italiaan vandoor willen gaan. Sterker nog, er zijn 12 (!) punten die je even in je achterhoofd moet houden. En die zijn echt niet allemaal even positief. Met sommige heb ik echt nul problemen (‘ze gaan overal heen met de auto’ zou mij bijvoorbeeld een zorg zijn, al klinkt toeren op een oude Vespa wel iets romantischer), maar andere punten zijn toch wel iets problematischer.

Zo waarschuwen ze je: Italianen komen áltijd te laat. Ja, dus ook op die date die voor jou best wel belangrijk is. Blijkbaar werkt het hele concept van tijd iets anders in Italië en zijn tien minuutjes later echt no big deal. Verwacht daar dus geen excuses voor; die komen pas na het twitnig-minuten-punt. Als iemand die een hekel heeft aan te laat komen krijg ik hier helemaal de kriebels van.

Niet schrikken: 81 procent van de Italianen tussen de 15 en 29 woont nog thuis. Sorry, maar dat is toch echt extreem veel? Grote kans dus dat jouw date nog bij z’n ouders woont en tsja, dat hoeft natuurlijk geen afknapper te zijn, maar ik vind het zelf niet bepaald een pluspunt.

Qua gendergelijkheid loopt Italië nog behoorlijk achter op de rest van de wereld, lijkt wel. Dat kan natuurlijk iets zijn waar je wel op valt: mannen betalen steevast de rekening, maar die vallen wel doorgaans vooral op vrouwen die hard to get spelen. Hier kan je (hoop ik) zelf ook wel een beetje verandering in brengen: gewoon splitten die rekening, zeker als je meerdere dates hebt gehad.

Nu schijnt het dus ook dat Italianen behoorlijk veel last hebben van bindingsangst en dan kan het dus wel een tijdje duren voor je echt het idee hebt dat er iets serieus uit kan komen. Volgens The Culture Trip is er een manier om te weten of hij/zij toekomst met je ziet: vertelt hij over je aan zijn omgeving, dan zit je gebakken en dan word je wie weet wel zijn of haar fidanzato/fidanzata.

Zijn er dan alleen maar nadelen aan het daten met Italianen? Welnee. Een koffiedate, daar doen ze niet aan namelijk (sorry, ik vind die echt een beetje gaar), maar een aperitivo is een gebruikelijker date. Oftewel, snacks en drankjes voor het avondeten. En mocht het goed gaan, dan blijven jullie natuurlijk hangen voor het diner. Daarnaast: als iemand in het Italiaans tegen me aanpraat is de kans groot dat ik redelijk snel verkocht ben. Sneller dan wanneer ik daadwerkelijk iemand versta omdat diegene Nederlands praat. Tsja… Er is toch iets met die taal. Ze zeggen dat Frans de taal van de liefde is, maar dat Italiaans doet veel meer met me.

Bron: The Culture Trip