De grote Sarah is niet meer

Sarah, een fenomeen in modellenland. Tekende je een contract bij Sarah, dan zat je gebakken. Kostje gekocht. Ze had niet alleen een geweldig scoutingsoog, ook waakte ze als een leeuwin over haar modellen en voedde ze hen op.

Ik heb Sarah vaak meegemaakt. Soms briesend aan de telefoon omdat we een foto van Doutzen wilden gebruiken wat even niet in haar beleidsplan paste. Samen hebben we lang werk gemaakt om Doutzen, die toen nog in Amerika woonde, op de cover van Marie Claire te krijgen. Er waren wat dingen voorgevallen met Doutzen en mijn voorganger, dus ik moest met heel wat emmertjes sop langs Sarah om het vertrouwen te herwinnen. Dat vertrouwen zou ik een voorzichtige vriendschap willen noemen. We lunchten, ze vertelde me de heerlijkste verhalen over het vak en ze nodigde me zelfs uit in haar appartement in New York.

Sarah was het type vrouw dat sommige mannen kon afschrikken. Te succesvol, te zelfstandig, geworteld en voor niets of niemand bang. Toch kwam hij. Haar liefde. En ze kreeg zelfs nog een zoon. Het leven lachte, Sarah glom.

Tot die verdraaide, ellendige, nietsontziende, smerige k het hoofd om de hoek stak. Ik kon het niet geloven, ik wilde het niet geloven, ik weigerde het te geloven.

Maar het is echt zo.

Sarah, ik vergeet jou NOOIT.

Beeld credits: @sarahpaparazzi