Dingen die we na corona echt niet meer doen

Aan de ene kant vind ik het een treurige gedachte, maar het gaat toch wel echt zo zijn: na corona wordt het nooit meer zoals het was. Nu denk ik dat we wel snel weer wennen aan zo’n nieuwe realiteit (doen we tijdens deze lockdowns ook best prima, wat zijn we eigenlijk flexibel allemaal). De eerste dag dat de horeca open is ga ik vanzelfsprekend van God los, maar ik denk dat het al snel weer vanzelfsprekend is dat je de kroeg in kan. Of ergens een koffietje kan doen. Of ergens je laptop open kan klappen. Toch zijn er bepaalde dingen die we écht niet terug gaan zien, daar durf ik m’n geld op te zetten. Lees maar even mee en huiver, want dit kun je je toch écht niet meer voorstellen?

Bowlen zal op een andere manier moeten
Stel je even voor hoe dit pre-corona ging. Je trekt schoenen uit een aftands kastje, in jouw maat, die door duizenden anderen voor je zijn gedragen zonder schoon te maken. Vervolgens ga je naar de baan die voor jou gereserveerd is, typ je alle namen in op een toetsenbord dat door wederom duizenden voor je is gebruikt en hopelijk – maar laten we er niet al te veel vanuit gaan – wordt schoongemaakt. Dan kan het spel eindelijk beginnen en zet je je blote vingers in drie gaatjes waar – je ziet ‘m al aankomen – DUIZENDEN anderen voor jou in hebben gezeten. Dan gooi je hopelijk een strike, juich je, neem je een slok van je drankje en pak je eventueel een snack die klaarstaat. Wachtend tot je weer aan de beurt bent en dan begint het weer opnieuw. Eehh, waar is de schoonmaaksessie tussendoor?

(Indoor)feestjes zullen nooit meer hetzelfde zijn
De goede oude tijd waarin ik nog wel eens naar Awakenings indoor ging. Of naar de Bravo op Lowlands, waar de condens letterlijk van het dak (of doek) afdruipt. Op alle mensen binnen. Dat je het helemaal naar je zin hebt en dat iemand langs komt lopen die nét even te erg uit z’n plaat is en een slokje water of cola vraagt. Túúrlijk, geen probleem, neem maar: we zijn hier allemaal vrienden. Wil je nog een knuffel erbij, lekker helemaal bezweet? Doen we, gezellig juist. Is dat jouw zweet of mijn zweet? Geen idee, joh.

Shotje hier, shotje daar…
En dan vooral in de plekken als de Amsterdamse Bubbels of de Kleine Cooldown; die shotjes gaan natuurlijk niet meer. Geen idee of die ooit door de vaatwasser worden gehaald, maar nadat je die ranzige Dropshot naar binnen hebt gegooid, belanden alle shotglaasjes in het water waar ook de glazen in worden gespoeld. En die worden uit dat water gehaald voor het volgende rondje shots, waarschijnlijk weer voor andere mensen. Hoe. Ranzig. Is. Dit. Het verbaast me dat er op die plekken nog geen eerdere uitbraak van één of ander besmettelijk virus is geweest.

Elkaars lippenbalsem lenen
Ik was altijd best wel gul met mijn potje Labello. Het lag altijd op tafel naast m’n telefoon, want ik ben echt verslaafd aan lippenbalsem. En vaak vraagt iemand dan of-ie ook wat mag en dat vind ik dan helemaal prima. Maar post-corona? Ik denk niet dat mensen er dan nog zo gul mee zijn, want het komt ook wel eens voor dat je die persoon helemaal niet goed kent (niet dat mensen die je wel goed kennen geen corona kunnen krijgen, maar toch). Hetzelfde geldt voor andere make-up laten gebruiken door anderen… Dat ligt nu toch een beetje anders.

Double dipping is een no-go
Een frietje delen en dan met z’n allen in die mayonaise dippen, een hap nemen en dan weer dippen. Gebeurt natuurlijk ook met bitterballen, kaastengels – met álle snacks, eigenlijk. Is natuurlijk helemaal niet coronaproof, dus hoe gaan we dat nu doen? Ieder een eigen bakje met saus? Of gewoon nooit meer snacks delen? Hmm, die laatste komt me nog niet eens heel slecht uit…