Waarom je vandaag nog Don’t Look Up wil kijken
Zo op de valreep krijgen we in 2021 nog even een film met een sterrencast waar je U tegen zegt. Ik noem een Leonardo DiCaprio, Jennifer Lawrence, Meryl Streep, Jonah Hill, Ariana Grande, Cate Blanchett, Timothee Chalamet and many more. Allemaal in één film: Don’t Look Up. Hij staat vandaag op Netflix en je wilt hem echt even zien. Dat heb ik al gedaan en ik kan je vertellen: ik vond het echt één van de beste films van het jaar.
Het is ook een film waarover ik het liefst alle ins en outs wil vertellen, maar dan verklap ik te veel. Net als bij Once Upon A Time In Hollywood, waar je het einde echt niet moest verklappen aan mensen. Ook met Leo overigens, maar Don’t Look Up heeft zeker mijn voorkeur. Maar ook hier ga ik het einde niet van spoilen. Dat is iets wat je echt zelf moet zien.
Don’t Look Up vertelt het verhaal van een wetenschapper (Leonardo DiCaprio) en zijn PhD-kandidaat (Jennifer Lawrence). Die laatstgenoemde spot een komeet, een redelijk grote, wat in eerste instantie groot en mooi nieuws is. Totdat ze de baan en snelheid van die komeet berekenen en tot de conclusie komen dat hij over een half jaar zal inslaan op aarde en daarmee de mensheid zal vernietigen. Paniek alom is een understatement.
Het probleem is alleen dat niemand naar hen wil luisteren, zelfs de president (Meryl Streep) heeft er geen oren naar. Die is vooral bezig met campagne voeren zodat ze weer zal worden herkozen, en de bekendmaking van een allesvernietigende komeet valt niet helemaal in dat plaatje.
Heerlijk zijn de overduidelijke verwijzingen naar hedendaagse gebeurtenissen: de president die een familielid à la Trump met Ivanka aanneemt in The Office, wat hier het geval is met de zoon van de president, te leuk gespeeld door Jonah Hill. De petjes met slogans tijdens de campagne, het overdreven karakter van de Amerikaanse talkshows waar uiteindelijk niets écht besproken mag worden: heerlijk.
Dat maakt het overigens ook best wel pijnlijk. Leonardo DiCaprio heeft zich er al over uitgesproken dat deze film ook een soort waarschuwing is naar ons. Als wij nog langer zo met de aarde omgaan, zal dit uiteindelijk ook ons lot zijn. Natuurlijk is het flink aangedikt, maar je kan niet ontkennen dat wij als bevolking (al gaat het om de film voornamelijk om de Verenigde Staten) altijd de beste beslissingen nemen.
En dat dat einde… Tsja, ik ga niets zeggen. Gewoon kijken. Sterker nog, ik zou er bijna mijn kerstdiner voor afzeggen. Een dikke negen krijgt-ie.
