Hoe deze nuchtere Hollandse ineens spiritueel light werd

Om zes uur de wekker, een half uur iets van lichamelijke beweging toepassen en dan mediteren. Dat is ongeveer zoals mijn dag begint. Ik begon met vijf minuten lang vier seconden in en vier seconden uitademen, maar op vakantie lukt het me soms zelfs een heel uur. Ik manifesteer er lustig op los, zeg mijn intenties hardop en het zou zomaar kunnen dat de Mooncalendar op mijn wc hangt. Ook daar wil je wat te lezen hebben.

Ik kom van ver. Meditatie was iets voor monniken op een berg en ik gierde het altijd uit als iemand een nieuw huis reinigde met een bosje brandende salie. Tót ik tegen het manifesteren aanliep, want dat klonk eigenlijk als een heel logisch en nuchter stappenplan. Je droomt ergens van, je bedenkt heel hard hoe dit in de praktijk zou kunnen zijn en zet een eerste stap. Van die eerste stap komt altijd een tweede, je durft het na een paar stappen hardop uit te spreken en voilà: het kan je zomaar gebeuren. Ik schrijf dit bijvoorbeeld op vanuit het Pavo Café in Griekenland met uitzicht over zee. Hell yes dat ik dat stappenplan hier heb toegepast.

Mediteren helpt je op weg bij je manifestatie, dus daar moest ik natuurlijk ook aan. Zo gebeurde het dat ik mezelf om half zeven ’s ochtends in lotushouding worstelde. De eerste drie keer afgeleid door enorme jeuk aan mijn neus óf kortademigheid óf mijn boodschappenlijst voor de supermarkt, maar ik kreeg de smaak te pakken. Het mooie is dat meditatie je hoofd leegt en zorgt voor rust en meer focus. Die focus is handig om je plan uit te voeren.

Wat het mij als nuchtere Hollandse oplevert? Ik heb minder stress, want ik weet hoe ik mezelf rustig kan mediteren. Ik maak me minder zorgen, want ik leerde hoe ik dat moest doen. Ik leef veel meer ín het moment in plaats van altijd maar bezig te zijn met wat nog komt en dan ook weer bezig te zijn met het volgende. Ik kan die gigantische #mood tackelen met één simpele techniek. En ik focus me dus heel bewust op wat ik wil en hoe ik daar kom, linksom of rechtsom. Begrijp me niet verkeerd, ik ben me heel bewust van het feit dat het een luxe is dat ik de tijd en ruimte heb om dit te prakkeseren.

Inmiddels leef ik op spiritueel vlak een beetje onder het mom: baadt het niet dan schaadt het niet. Ik had nooit kunnen bedenken dat ik überhaupt iets zou beleven op spiritueel vlak, dus dat is nogal een shift. Vooralsnog levert het mediteren me meer op dan dat het me moeite kost, dus waarom niet? En fuck it, misschien schuif ik mijn stenen onderzetters vanavond nog even per ongeluk het maanlicht in. Maar ik beloof hierbij plechtig dat mijn Hollandse nuchtere het overneemt voordat ik verander in een wellness-rechtse die op Baudet stemt.